เล่ห์รักรอยพิศวาสซาตาน

เมื่อมรสุมชีวิตลูกใหญ่ซัดเข้าหาระลอกแล้วระลอกเล่าโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ตั้งแต่พี่ชายที่สูญเสียทั้งคนรักและหน้าที่การงานจนหมดสภาพ แม่ก็ป่วยหนักเต็มไปด้วยความทุกข์โศกแทบกินน้ำตาต่างข้าว พิรสาจะทนอยู่เฉยได้อย่างไร เธอจำต้องเดินเข้าสู่กรงขังของซาตานเพื่อทำข้อตกลงแลกเปลี่ยนเรือนกายสดสะพรั่งกับอนาคตของบุคคลอันเป็นที่รักทั้งสอง หวังเพียงความเมตตาจากเขาที่ดูจะไม่รีรอแม้แต่น้อย...ที่จะขย้ำเธอ

“อยากให้ฉันเลิกกับเขา... มันเรื่องง่ายนิดเดียว”
เขาขยับเข้ามาใกล้เหลือเกินและพิรสาคิดว่ามันใกล้เกินไปเสียแล้ว ริมฝีปากบางสีจัดนั้นคล้ายกับจะปัดป่ายอยู่เหนือหน้าผากแต่พิรสาก็ไม่ได้ถอยหนี อันที่จริงคือตกตะลึงตัวแข็งจนขยับไปไหนไม่ได้ต่างหาก
“เธอก็มาเป็นของเล่นของฉันแทนสิ มาทำอะไรสนุกกันแก้เซ็ง หรือทำให้ฉันหายเบื่อได้บ้าง”
พิรสาหูอื้อตั้งแต่ประโยคแรกแล้ว “เป็นของเล่น” เขาพูดออกมาได้อย่างไรพิรสาไม่ใช่ตุ๊กตาหมีหรือรถของเล่นจะได้ให้เขา “เล่น” ได้นี่นะ
“คุณพูดบ้าอะไรของคุณ” เธอบอกได้เพียงเท่านั้น เท้าก็ก้าวถอยหลังอย่างรังเกียจกระทั่งแผ่นหลังชนเข้ากับบานประตูไม้เข้าโครมใหญ่ เขาก็ก้าวตามมาทันและท้าวแขนคร่อมเธอไว้ บอกเสียงกร้าวจนเธอใจสั่นรัว
“มาเป็นผู้หญิงของฉันเสียดีๆยัยเด็กโง่ ไม่เห็นต้องตกใจเลย เรื่องง่ายๆ แลกกับอนาคตของพี่ชายเธอไงล่ะ ห่วงเขามากไม่ใช่หรือ”