อิทธิพลหัวใจ

เพื่อนน้องคือข้อยกเว้น...
รณกรตั้งกฎเหล็กข้อนี้กับตัวเองตั้งเริ่มเป็นหนุ่ม แต่ความเมามายไร้สติในคืนงานเลี้ยงแต่งงานของน้องสาวเขากลับเดินเข้าผิดห้อง กฎเหล็กในชีวิตจึงเป็นอันพังทลาย เมื่อตื่นเช้ามาพบว่าผู้หญิงที่นอนอยู่ข้างกายคือ 'วิรดา' เพื่อนรักน้องสาวที่เคยทำให้เขาหวั่นไหวเมื่อนานแล้ว...

*****
“หม่อนอธิษฐานอะไร พี่เห็นขออยู่ตั้งนาน” รณกรถามหญิงสาว
“นานไปเหรอคะ” วิรดาถามกลับ
“ไม่นานหรอก คงเป็นพี่ที่ขอนิดเดียวมั้ง”
“แล้วมันพูดได้เหรอคะ ถ้าพูดแล้วมันจะไม่เป็นจริงหรือเปล่า” รณกรชอบแววตาใสซื่อเหมือนทารกที่เธอส่งมาพร้อมคำถาม
“พูดได้” เขาตอบสั้น ๆ
“หม่อนขอให้คนในครอบครัวสุขภาพร่างกายแข็งแรงจะได้อยู่กับหม่อนไปนาน ๆ แค่นี้ละค่ะ ที่มันดูนานคงเป็นเพราะหม่อนเอ่ยชื่ออยู่” เธอตอบเขาไม่หมด ซึ่งมันก็เป็นทางที่ดีที่สุดเพราะหากบอกไปเขาคงโมโหขึ้นมาและไม่ยอมพาเธอกลับห้อง
“มีชื่อพี่หรือเปล่า” รณกรหวังอยู่ลึก ๆ หญิงสาวยิ้มเจื่อนพลางส่ายหน้าเบา ๆ
“แต่ของพี่มีแต่หม่อนนะ”
“...” วิรดาสบตารอคำตอบที่ไม่ได้ถามจากชายหนุ่ม
“พี่ขอให้หม่อนต้องการพี่” หวังว่าพระแม่คงคาจะเห็นใจเขา...

******
“แม่กินข้าว อยู่กับพ่อสักแป๊บนะ” เสียงทุ้มละมุนมอบให้กับเด็กน้อยในอ้อมแขน เด็กชายมะตูมส่งตาแป๋วมองใบหน้าหล่อเหลาของผู้เป็นพ่อ ดื่มนมจากอกแม่จนอิ่มแล้ว แต่ยังไม่ยอมหลับ
“เรอออกมาสิลูก เดี๋ยวจะไม่สบายตัวนะ” ก็ได้เพียงแต่ดวงตาใสซื่อส่งกลับมา
“พ่อปลูกต้นไม้ให้แม่แล้วนะ มันคงจะโตไปพร้อมหนูนั่นละมะตูม” หากพวกต้นไม้ที่เขาปลูกไว้เพราะอยากให้วิรดาได้เข้าไปชม ยืนต้นแข็งแรงไม่เหี่ยวเฉากลางทาง พวกมันจะเติบโตไปพร้อมลูกชายของเขา ช่วงที่มะตูมเข้าโรงเรียน พื้นที่สามไร่ตรงนั้นจะถูกปกคลุมไปด้วยสีเหลืองและสีชมพูในหน้าร้อน
“พ่อคิดว่าหนูก็คงชอบเหมือนที่แม่ชอบ ใช่ไหม หื้ม” ดวงตาคู่คมสื่อสารกับดวงตาไร้เดียงสา
“แล้วถ้ามะตูมรักพ่อ แม่ก็...คงจะรักพ่อเหมือนกัน”
“แอะ แอ้”
“แต่พ่อมันดูเป็นคนไม่น่าไว้ใจนี่สิครับ” แล้วก็แสร้งถอดสีหน้าเล็กน้อย
“โตไปอย่าทำแบบพ่อนะ ไม่ดีหรอก” สอนลูกได้เพียงครู่เดียว รณกรก็รับรู้ถึงความอุ่นตั้งแต่ฝ่ามือที่รองก้นน้อย ๆ ลามไปถึงหน้าตักแข็งแรง พ่อลูกอ่อนหัวเราะเบา ๆ
โดนลูกแกล้งแต่เช้า แต่ครั้งนี้เรียกว่าเป็นการทำโทษมากกว่า


กดซื้อผ่านหน้าเว็บไซต์ราคาถูกกว่าในระบบ IOS
***ฝากพี่กรกับน้องหม่อนด้วยนะคะ***