สายใยใต้อาณัติ

--------------------------------------------------------
คำว่าชดใช้เป็นดั่งสายใยที่เชื่อมเธอกับเขาไว้ด้วยกัน
--------------------------------------------------------

“ฉันต้องการการชดใช้...ทั้งคืน”
เมฆมองตรงไปยังนันท์นลินอย่างคนมีสิทธิ์ ในแววตามีประกายเล็กๆ ปรากฏ ก่อนที่จะลงจากรถได้ก้มหน้ามองนาฬิกาข้อมือแล้วเอ่ยขึ้นอีก
“เจอกันที่ห้องฉันอีกยี่สิบนาที”
หลังจากนั้นภายในรถก็หลงเหลือแค่หญิงสาวที่พิงหลังกับเบาะ หัวใจตื้อตันขึ้นมาอีกแล้ว ถึงอย่างนั้นกลับมียิ้มชืดบนดวงหน้า เพราะเธอเองก็ต้องการจะชดใช้ให้ ถึงรู้ว่าเท่าไหร่ก็ไม่เพียงพอ แล้วรีบก้าวเท้าลงจากรถเพื่อขึ้นไปจัดการตัวเองให้เรียบร้อย

--------------------------------------------------------

“รู้ไหม...” เมฆเอ่ยขึ้นสั้นๆ พร้อมโน้มตัวลงไปใกล้หญิงสาว
นันท์นลินเหลือบตามอง สัมผัสได้ถึงความชื้นนิดๆ บนศีรษะ
“ถ้าที่นั่นไม่ดีจริง ฉันจะเผาเอกสารนี้ทิ้ง...พร้อมกับบริษัทนั่น” น้ำเสียงทุ้มเข้ม เขาทำจริงแน่หากนพเก้ายกเอาเรื่องในอดีตขึ้นมาเป็นข้ออ้างไล่คนของเขาออกเมื่อไม่เป็นที่พึงพอใจ
คนฟังไม่รู้ว่าจะตอบกลับไปอย่างไร แล้วเห็นเมฆถอยห่างออกไป เขาสวมเพียงกางเกงนอน บนหัวไหล่มีผ้าผืนเล็กไว้สำหรับเช็ดผม
เธอวางปากกาลงเพื่อจะไปเช็ดผมให้ ชายหนุ่มส่ายหน้าห้ามและพยักพเยิดบอกให้เธอจัดการธุระที่ทำอยู่ให้เสร็จ ส่วนตัวเขาถอยไปนั่งรออยู่บนเตียง

--------------------------------------------------------

โหลดตัวอย่างอ่าน ก่อนที่จะตัดสินใจซื้อนะคะ
-เรื่องนี้เป็นแนวดราม่า และมีเรื่องเกี่ยวกับการสืบสวนแทรกเข้ามาด้วยค่ะ
-เรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิง อาจจะมีไม่สมเหตุสมผลบ้างนะคะ
-เกี้ยวเกล้า-