ฟากฟ้ารวนรัก hi stranger

วรัญญาถูกคนรักบอกเลิก ณ สนามบินสุวรรณภูมิ

ท่ามกลางคณะทัวร์ที่กำลังจะเดินทางไปเที่ยวประเทศญี่ปุ่น

ถ้าบอกเลิกกันธรรมดาก็แล้วไปเถอะ แต่พิชัยหลอกว่าจะพาเธอไปเที่ยว

สุดท้ายมาเท แถมยังจะพากิ๊กใหม่สาวเอ๊าะ ไปใช้วันหยุดด้วยกันแทน

บอกเลิกน่ะได้! แต่อย่าหวังว่าจะเที่ยวกันอย่างสงบสุขเลย!

วรัญญาขอร่วมคณะทัวร์ครั้งนี้ด้วยกันก็แล้วกัน งานนี้ต้องสร้างความทรงจำที่ดีแน่

****

“คิดอะไรอยู่?”

วรัญญากัดริมฝีปากล่างอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนตัดสินใจถามออกไปตรงๆ

“คำพูดที่คุณพูดที่ท่าเรือ คุณพูดจริงหรือเปล่า”

คิดมากก็วุ่นวายเปลืองสมอง อีกอย่างนิสัยเธอก็แบบนี้ มีอะไรสงสัยก็ถามให้รู้เรื่องกันไป จะได้ไม่ต้องมานั่งมโนว้าวุ่นคนเดียว

เตชินท์มองกลับตรงๆ ไม่มีการหลบสายตา

“ผมไม่ได้บอกไปแล้วเหรอว่าผมจริงจัง”

“คุณจริงจังกับคนที่เพิ่งเจอกันแบบนี้ทุกคนเลยหรือเปล่า”

เตชินท์อมยิ้ม

“คุณไม่ใช่ผู้หญิงคนแรกที่ผมจีบ แต่เป็นคนแรกที่ผมอยากจีบอย่างจริงจัง”

คำตอบนี้จะว่ากวนประสาทก็ได้ จะว่ากวนหัวใจก็ใช่อีก

วรัญญาเม้มปาก ตวัดตามองค้อนใส่

“ฉันเพิ่งถูกคนอื่นเขาทิ้งมานะ”

“อื้ม ก็จริง” เตชินท์ครางเสียงทุ้ม พยักหน้าเห็นด้วย ทำเอาวรัญญาต้องถลึงตาใส่

ก็จริงอะไร! พูดอย่างนี้หมายความว่าอย่างไร! วรัญญาได้แต่หงุดหงิดอยู่ในใจ ในอกเหมือนถูกข่วนถูกเกา ทั้งเจ็บ ทั้งคัน

“แต่ถ้าคุณไม่ถูกทิ้ง ผมก็คงไม่กล้าจีบหรอก เพราะผมไม่ชอบแย่งผู้หญิงของคนอื่น อีกอย่าง การที่คนอื่นไม่เห็นค่าคุณ ไม่ได้หมายความว่าผมต้องคิดเหมือนเขานี่”