ตามทวงรัก

คำโปรย
เมื่อมีรักอยู่ตรงหน้า กลับไม่เอื้อมมือคว้าไว้
เมื่อความรักพัดหวนไปไกล กลับไขว่คว้าได้มาเพียงลม
รัก...ที่วิ่งตามจนเหนื่อย
รัก... ที่ไม่เคยได้รับจากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้น

----------------------------------------------------------------
"รักต้องทำยังไง พี่ตามถึงจะรัก รักเหมือนที่รักพี่นุ่น" สุดที่รักยังคงพร่ำพูดตัดพ้อ คล้ายกับระบายความรู้สึกอึดอัดคับแน่นที่จุกอยู่ในอกออกมา หยาดน้ำตาไหลรินออกมาทางหางตา ร่างบางเริ่มสั่นเทิ้มจากการกลั้นสะอื้น

โดยมีบุริศร์นั่งมองใบหน้าของหญิงสาวอยู่อย่างนั้น คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันกับคำพูดของหญิงสาว

เขารักนุ่นอย่างนั้นเหรอ ไปเอามาจากไหน

"หรือว่ารักควรจะถอย แล้วปล่อยพี่ตามไป " น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวดรวดร้าว โดยเฉพาะหัวใจ เจ็บจนไม่รู้จะเจ็บอย่างไร ยกมือขึ้นประคองใบหน้าชายหนุ่มไว้

"รักควรเลิกรักพี่ตามใช่ไหม ความรักของรัก ทำให้พี่ตามอึดอัดใช่ไหม ความรักของรักทำให้พี่ตามไม่มีความสุขใช่หรือเปล่า...ได้ค่ะ...รัก รักจะถอย รักจะไม่รักพี่ตามแล้ว จะไม่รักแล้ว พี่ตามจะได้มีความสุขเสียที จะได้ไม่ต้องทนอยู่กับคนที่พี่ตามไม่ได้รัก"

--------------------------------------------------------------
ขอฝากพี่ตามกับน้องรรักไว้ในอ้อมกอดของทุกท่านด้วยนะคะ
หวังจะเป็นอีกเรื่องที่รีดชอบเเละทำให้รีดมีความสุขได้ ไม่มากก็น้อย
อ่านจบเเล้วอย่าลืมกดหัวใจส่งกำลังหรือเเวะมารีวิวให้ไรท์ด้วยนะคะ

ขอบคุณจากใจ

กาแฟดำสีแดง