ฟู่หยวนเพ่ย

- มีการปรับสำนวนเพื่อให้อ่านง่ายขึ้น
- เพิ่มตอนพิเศษ 2 ตอน
-ผู้ที่เคยมีฉบับ สนพ. แล้ว จะได้รับส่วนลดเพิ่ม

จากสาวสายแพทย์แผนไทยที่เสียชีวิตอย่างกะทันหันมาเข้าร่างของ ฟู่หยวนเพ่ย ญาติผู้น้องของสนมคนโปรดของหวงตี้ นางมิอยากถูกตระกูลหลักบงการชีวิตดั่งหุ่นกระบอกตัวหนึ่ง จึงตัดสินใจเสนอนวดถวายแทนการถวายตัว


“เดี๋ยว เรามีคำถามอีกข้อ” พระองค์ทรงยกนิ้วพระหัตถ์ขึ้นประกอบ

“เพคะ?”

“เราสงสัยเรื่องที่เจ้าสวด เจ้าบอกได้ไหมว่าสวดอะไร”

“...พระองค์อยากทราบจริงๆ หรือเพคะ”

พระองค์พยักพักตร์ “บอกเราหน่อย แล้วสัญญาว่าจะเข้านอนแต่โดยดี”

“...เพคะ” ฟู่หยวนเพ่ยสูดลมหายใจลึกก่อนเอ่ย

“กรรมใดๆ ไม่ว่าจะเป็นกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่ข้าพเจ้าได้ทำล่วงเกินแก่ผู้ใด ทั้งโดยตั้งใจก็ดี ไม่ได้ตั้งใจก็ดี ขอโปรดยกโทษอโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้า อย่าได้จองเวรจองกรรมต่อกันเลย แม้แต่กรรมใดที่ใครๆ ทำแก่ข้าพเจ้าก็ตาม ข้าพเจ้าขออโหสิกรรมให้ทั้งสิ้น ยกถวายพระพุทธเจ้าเป็นอภัยทาน”

หวงตี้ทรงกะพริบตาปริบๆ หนึ่ง เป็นนางพูดรัวเร็วจนฟังไม่ถนัด สอง เป็นภาษาที่พระองค์ไม่รู้จัก “เจ้าช่วย อธิบายให้ข้าเข้าใจได้ไหม”

“ถ้าจะให้เปรียบก็คงเป็นคาถาวัชสัตว์หฤทัยธารณี กระมังเพคะ”

หวงตี้ขนลุกชันทั่ววรกาย พลางลุกพรวดมองเด็กสาวที่ยังคงยิ้มโง่งมไร้เดียงสา

“...ฟู่หยวนเพ่ย เจ้าบอกเรามาตามตรง เจ้าเคยนวดใครตายคามือหรือไม่!?”

หยวนเพ่ยอมยิ้ม พลางเอ่ยตอบไปอย่างสบายๆ ว่า

“เท่าที่จำได้...ไม่มีเพคะ”