ปิ๊งรักคุณนักวาด

“เธอเข้ามาในห้องฉันทำไม?”
“ก็มานอนกับพี่ไง”
ตุลยาตอบแล้วหัวเราะคิกคัก เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาพลางส่งจูบให้ พอเหล้าเข้าปาก อะไรที่ไม่กล้าพูด อะไรที่ไม่กล้าทำ เธอก็แสดงมันออกมาทั้งหมด
ดรุณภพหน้าแดง ยัยบ้านี่กล้าเล่นกับรู้สึกของเขา เธอไม่กลัวเขาว่าเขาจะเอาจริงเลยงั้นหรือ?
ชายหนุ่มรู้สึกโกรธที่หญิงสาวทำตัวไม่น่ารัก น่าตีจริงๆ แอบดื่มเหล้ายังไม่พอ ยังกล้าเข้ามาอยู่ในห้องของเขาอีก ถึงเขาจะเป็นคนป่วย แต่ก็เป็นผู้ชายคนหนึ่ง
และผู้ชายอย่างเขา ก็เหมือนเสือร้ายที่หิวโหยมานาน การที่เธอพาตัวเองมาอยู่ในห้องของเขา ก็ไม่ต่างจากเอาตัวมาสังเวยถึงที่
“เธอรู้ตัวไหมว่าพูดอะไรอยู่”
ชายหนุ่มก้มมองใบหน้าที่แดงระเรื่อของหญิงสาวอย่างโมโห แต่นอกยืนนิ่งๆ ให้เธอกอด เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเลย ตุลยาหัวเราะ จริงๆ แล้วสาเหตุที่เธอดื่มเหล้าไม่ใช่เพราะเสียใจที่เขาเห็นเธอเป็นน้องสาว
แต่เพราะเธอตั้งใจจะสารภาพรักกับเขา จึงต้องดื่มเหล้าให้เมาเพื่อเพิ่มความกล้าในตัวเองต่างหาก
“มีสิ่งหนึ่งที่เธอควรรู้ การเป็นคนของฉัน หมายถึงฉันเป็นคนคุมเกม ไม่ใช่เธอ”