รอยอสูร (ซีรีส์ อสูรซ่อนรัก) ลำดับ1

ดวงจันทร์เต็มดวง แต่มีเมฆสีดำเคลื่อนตัวมาบดบังจึงเหลือเพียงครึ่งซีกส่องแสงไม่เต็มที่ เหมือนหัวใจขาดแหว่ง ความรักล้มเหลวของหญิงนางหนึ่งที่ยืนมือเกาะลูกกรง ไม่มีสักครั้งที่จะหยุดหัวใจของตัวเองไม่ให้รักและคิดถึงเขา
"พี่วัฒน์ขา.. แพรคิดถึงพี่เหลือเกิน.. พี่รู้ไหมคะ ลูกสาวของเราหน้าตาเหมือนพี่มาก" ดวงตากลมโตชื้นน้ำใสๆ มองท้องฟ้าดำทมิฬ จะสว่างก็ต่อเมื่อฟ้าแลบเปรี้ยงๆ ดังอยู่สุดขอบฟ้า แพรพรรณยกมือประคองกุมความร้าวระบมเจ็บ เพราะหัวใจของหล่อนเป็นแผลกลัดหนองเรื้อรังมาเป็นปีๆ
"คุณแม่ขา.."
เสียงของลูกสาวดังทำให้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวตื่นจากพะวงรีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาออกจากพวงแก้มแล้วเดินเข้าไปหาลูก แพรพรรณคลานขึ้นเตียงแล้วล้มตัวนอนลงข้างปลายเท้าของยัยหนู
"เจ้าหญิงของแม่ นอนได้แล้วนะคะ" มือเรียวสวยยื่นเข้าไปจับนิ้วเท้าน้อยทั้งห้า
“หม่อนยังไม่ง่วงค่ะ” หนูน้อยแพรไหมผงกศีรษะมองมารดา แล้วหันไปสนใจสิ่งของในมือ นิ้วมือก็เลื่อนภาพในโทรศัพท์
“ดูอะไรคะ..นางฟ้าของแม่ ไหนแม่ขอดูหน่อยสิคะ” เรียวปากอิ่มบรรจงจูบลงกลางเท้าที่เคยหอมดมตั้งแต่เท้าน้อยนี้เท่าฝ่าหอย
"แม่ขา.. คุณลุงคนนี้ใครคะ?" หนูน้อยแพรไหมขยับตัวลุกนั่งคลานขึ้นไปนอนทับบนตัวของคุณแม่แล้วเอาภาพของชายหนุ่มให้คุณแม่ดู
"ดึกมากแล้ว นอนนะคะ" ดวงตากลมโตคลอน้ำตาสั่นระริกเมื่อเห็นภาพนั้นด้วยความขื่นขม แพรพรรณไม่อาจหาคำตอบและบอกลูกได้ว่าคนในโทรศัพท์นั้นเป็นพ่อผู้ให้กำเนิด
"ทำไมลุงหน้าไม่หมือนลุงกรานต์เลยคะ?" หนูน้อยยิ้มยิงฟัน มองภาพของผู้ชายตัวใหญ่ในมือถือ
"เก็บโทรศัพท์ได้แล้วนะคะ" ปากคอสั่นยามลูกถามเรื่องของคนในรูป ไม่ใช่ว่าไม่อยากบอกว่าเขาคนนั้นเป็นใคร แต่คุณแม่คนสวยไม่รู้จะเอ่ยบอกลูกอย่างไรดี
...............................................................................................................
ฝากติดตามซีรีส์ อสูรซ่อนรัก ด้วยนะคะ มีทั้งหมด4เล่มค่ะ
รอยอสูร ลำดับ1 (พ่อเฒ่าวัฒน์กะนู๋แพร)
เพลิงรักเพลิงอสูร ลำดับ2 (พี่พายกะนู๋เมย์)
เถื่อนรักอสูรร้าย ลำดับ3 (ลุงสิงห์กะนู๋ดาว)
และลำดับสุดท้ายที่กำลังเขียน รักร้ายสามีอสูร (พีลภกะนู๋นุดี)
ปล..ฉบับเล่มสามารถสั่งซื้อจากนักเขียนได้นะ ขอบคุณมากมายสำหรับท่านที่สนับสนุนผลงานเรื่อยมา

ปล: อ่านตัวอย่างก่อนกดซื้อนะคะ