ข้ามเวลามาเป็น...กลาดิเอเตอร์ ภาค 4 [จบ]

ข้ามเวลามาเป็น...กลาดิเอเตอร์ ภาค 4 สงครามครั้งสุดท้าย [จบ]

......................................
ฉัน...เรนะ...เด็กสาววัย 18 ปี

รู้สึกตัวอีกที ก็มาอยู่ในยุคโรมันเมื่อสองพันปีก่อน พร้อมภารกิจช่วยเหลือโรมิลุส

......ใครน่ะหรือ?............

เขาก็คือวีรุบุรุษในตำนาน จากทาสต่ำต้อยสู่ยอดกลาดิเอเตอร์ และขุนศึกผู้เกรียงไกรที่ต่อสู้เพื่ออิสรภาพ

เกิดอย่างทาส สู้อย่างทาส และตายอย่างทาส

ใช่ค่ะ! ตายอย่างทาส! เพราะตอนจบของตำนาน คือหมอนี่ตายน่ะสิ!

ลำพังแค่ตามหาโรมิลุสก็หัวจะระเบิดแล้ว นี่ยังต้องรับมือกับแก๊งก๊วนกลาดิเอเตอร์ที่พากันมาป่วนกายป่วนใจไม่เว้นว่าง

ทั้งสายหื่น สายโหด สายเถื่อน สายเพี้ยน

แต่เอาเถอะ จะกลาดิเอเตอร์อีกกี่สิบคน ฉันคนนี้ก็รับมือไหว
เพราะอะไรน่ะหรือ ?

เพราะฉันเองก็...ร้ายไม่แพ้กัน!



...............ตัวอย่าง....................
“บูตัสป้อนได้ แต่กับข้า...ทำไมถึงไม่ยอม” น้ำเสียงที่ละมุนละไม กลับแข็งกระด้างขึ้นมานิดนึง

ฉันพยายามคิดหาคำตอบว่าทำไมฉันถึงไม่ชอบให้ไลโอนัสช่วย สุดท้ายก็พูดออกไปตรง ๆ

“เพราะท่านชอบดูถูกข้า ข้าเลยไม่อยากอ่อนแอต่อหน้าท่านล่ะมั้ง”

“ข้าไม่เคยดูถูกเจ้า”

“ท่านน่ะหรือไม่ดูถูก ท่านน่ะมองข้าเป็นผู้หญิงแสนบอบบาง ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ห้ามข้าไปหมด ท่านก็รู้ว่าข้าเก่งเหมือนกันไม่ใช่หรือไง”

“ข้ารู้ว่าเจ้าเก่ง” นิ้วโป้งเลื่อนมาเช็ดริมฝีปากให้ฉันอย่างอ่อนโยนอย่างกับมีเศษอาหารติดอยู่

“แต่ข้าห่วงเจ้า”

“...”

ฉันนั่งกินไปเงียบ ๆ จนกระทั่งหมดชามแล้วล่ะมั้ง เขาให้ฉันดื่มน้ำ จากนั้นก็ยกถ้วยยามาใกล้ปาก ที่ฉันรู้ว่าเป็นยาก็เพราะกลิ่นของมัน

“แค่ได้กลิ่นก็ขมไปถึงไส้ติ่ง”

“หึ” ไลโอนัสหัวเราะเบา ๆ แล้วดันถ้วยยาใกล้ปากฉัน ฉันฝืนจิบไปสองอึกก็ส่ายหน้า

คือยาน้ำนี่มันขมจริง ๆ นะ ขมแบบโคตรขม พอกลืนลงไปก็แทบอยากขย้อนออกมา ฉันจึงไม่อยากฝืนดื่มต่อ เพราะถ้าอาเจียนของเก่าออกมา ที่รักษาไปก็คงเสียเปล่า

“...” ไลโอนัสเงียบไป ไม่รู้ว่ากำลังทำอะไร ฉันเองก็ดันโดนผูกตาอยู่แบบนี้ มองอะไรไม่เห็นเลย

“ปล่อยข้าลงได้หรือยัง...อื้อ...” ฉันยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกริมฝีปากของไลโอนัสปิดทับ! ไม่ได้แค่ปิดเท่านั้น แต่ยังถ่ายเทยาน้ำมาให้ด้วย

เขาป้อนยาทางปาก!

ฉันรู้สึกปั่นป่วนไปหมด คือยาก็ยังขม ขมจนอยากบ้วนออกแต่ทำไม่ได้เลย เพราะอีกฝ่ายปิดปากไว้แนบสนิทขนาดนี้

“ยังขมหรือไม่” ไลโอนัสกระซิบถามหลังจากถอนริมฝีปากออกไป

“แคก! ทำบ้าอะไรเนี่ย อย่ามาจูบข้าตามอำเภอใจสิ อื้อ...!”