อำพรางรัก

เธออำพรางรักเอาไว้ไม่ให้เขาได้รู้ เพื่อรักษาความสัมพันธ์ของเพื่อนสนิท(คิดไม่ซื่อ)ให้คงอยู่ ยินดีพร้อมรับทุกความเจ็บปวด เพื่อความสุขของคนที่เธอรักสุดหัวใจ
“เธอนี่แม่พระในคราบนางมารร้ายชัดๆ”
“ฉันใจดีเฉพาะกับคนที่มีความสำคัญกับฉันเท่านั้น”
“แล้วฉันเคยทำอะไรเพื่อเธอบ้าง”
“ใช้ชีวิตให้มีความสุขในแบบที่นายต้องการก็พอแล้ว”
หากเขามีความสุขเธอเองก็มีความสุขเช่นเดียวกัน แม้บางเรื่องในความสุขของเขาอาจทำให้เธอทุกข์ใจบ้าง แต่เธอก็ยังอยากให้เขามีความสุขกับทุกเรื่องในชีวิตของเขามากกว่าเห็นเขามีความทุกข์
“เธอไม่เคยขออะไรให้ตัวเองจริงๆ เลยสินะ ไม่ว่าตอนนี้หรืออดีต”
“ฉันเคยขอแล้วล่ะ”
“ขอกับใคร”
“ฉันขอกับพระเจ้า”
“เธอได้สิ่งนั้นแล้วหรือยัง”
ลาทิชาชะงักไปเล็กน้อย คริสโตเฟอร์เห็นว่าเธอกำลังลังเลกับคำตอบของตัวเองอยู่ คล้ายว่าเธอจะปิดบังแต่ก็ไม่อยากปิดบัง คริสโตเฟอร์ลอบสังเกตการณ์เงียบๆ จนกระทั่งลาทิชายอมตอบคำถามของเขา
“ไม่...มันไม่มีวันได้สิ่งที่ขอหรอก พระเจ้าไม่ได้เมตตาคนอย่างฉัน”
“เพราะเธอขอมากเกินไปสินะ”
“คนโลภมากอย่างฉันมีหรือจะขอน้อย”
ลาทิชาพูดกลั้วหัวเราะ ทำให้มันเป็นเรื่องน่าขำขัน ทั้งที่เธอไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นจริงๆ ลาทิชาแสดงละครได้เก่งและแนบเนียน
++++++++++++++++