หมิงหลัน บุปผาเคียงใจ เล่ม 7

ขอบคุณท่านมาก ในตอนที่ข้าสับสนมากที่สุด เป็นท่านที่ดูแลข้า ปกป้องข้า เลี้ยงดูข้าจนเติบใหญ่ เพราะการคงอยู่ของท่านทำให้ข้ากล้าที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปในโลกใบนี้
โลกที่นางเกลียดชังมาเสมอ
โลกที่ทำให้นางต้องเสแสร้งตลอดเวลา แสร้งทำว่าไม่เป็นอะไร แสร้งทำเป็นไม่รู้สึก ทั้งที่ทรมานเสียจนหัวใจแทบแหลกสลาย หากไม่ใช่เพราะความรักความเมตตาจากหญิงชรา ทุกวันนี้นางจะเป็นเช่นไร? ฮูหยินผู้เฒ่าเซิ่งเปรียบเสมือนหินก้อนใหญ่ที่คอยหนุนหลังนางอยู่ ไม่ว่าเมื่อไหร่เวลาใดหรือมีเรื่องร้ายใดเกิดขึ้น ในความทรงจำของนาง ทุกครั้งที่หันหลังมองกลับไปจะเห็นหญิงชราคอยอ้าแขนต้อนรับอยู่เสมอ
.......
“ข้าจะไม่ปล่อยพวกนางไปแน่”
“ต่อให้ต้องล่วงเกินคนทั้งแผ่นดินก็เถิด ถือเสียว่าเป็นประสงค์ของเบื้องบนที่ส่งข้ามายังโลกใบนี้”