เงารักในเรือนใจ

คนตัวสูงใหญ่ราวกับยักษ์ปักหลั่นสมชื่อเดินจูงมือคนตัวเล็กกว่าไปข้างหน้า พร้อมคำสัญญาที่ให้ไว้ว่า "จะดูแลน้องอ้อตลอดไป" อาจเป็นประโยคที่ฟังดูเชย หากแต่มินตรากลับเชื่อมั่นในตัวคนพูดอย่างสุดหัวใจ

"น้องอ้อ ขึ้นรถเดี๋ยวนี้" อสุราออกคำสั่งเสียงห้วน ร่างเล็กจ้องหน้าเขานิ่ง ดวงตากลมโตเปล่งประกายขึ้นมาวูบหนึ่งโดยที่เขาไม่ทันได้สังเกตเพราะมัวแต่จ้องหน้าเจ้าหนุ่มในเสื้อช้อปวิศวะที่มาจอดรถดักรอมินตราหน้าอาคารเรียน
"เย็นนี้อ้อมีนัดไปกินข้าวในเมืองกับพี่ต้นแล้วค่ะ" เจ้าหล่อนตอบหน้าตาเฉย เดินไปนั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซต์เจ้าหนุ่มชื่อต้น หน้าเรียวมองไปทางอื่นที่ไม่ใช่เขา
อสุรากัดกรามแน่น รู้สึกเสียหน้าเหมือนถูกดูหมิ่น ยิ่งเห็นกิริยาอ่อนโยนที่เด็กหนุ่มแสดงต่อเธอและรอยยิ้มแสนหวานแทนคำขอบคุณนั่นแล้วก็ยิ่งเจ็บใจ
"จำเอาไว้เลยว่าเธอท้าทายพี่ก่อนนะ"