หมอกซ่อนดาว

อุปสรรคปัญหาเปรียบเหมือนเมฆหมอกสีหม่นที่ปกคลุมแสงระยิบระยับแห่งดวงดาว ทว่าดาวก็คือดาว ต่อให้มีหมอกหนาพรางตัวตนเช่นใด ดาวก็ย่อมส่องแสงสว่างได้ในสักวัน เช่นเดียวกับชีวิตของ ‘กันธิชา’ นักดนตรีสาวเจ้าของร้านอาหารไทย ผู้ไม่เคยยอมแพ้แก่โชคชะตา แม้ต้องฝ่าฝันกับปัญหาและเรื่องราวเจ็บปวดในอดีต เธอก็ยังหยัดยืนได้ด้วยหัวใจทระนงจนกระทั่งได้พบเขาที่เป็นดั่งแสงสว่างของหัวใจ และทุกอย่างกำลังจะเริ่มต้นด้วยดี ถ้าเขาไม่พบว่าเธอคือลูกสาวของฆาตกรที่ฆ่าพ่อของเขาเอง เขามาหาเธอเพื่อบอกลา เธอเองก็ยอมปล่อยเขาไปแต่...เขากลับทรยศคำพูดตัวเองเพราะหวงเธอ! (สมควรอภัยไหมถามใจผู้อ่านดู)
+++++++++++++
“คุณเป็นยังไงบ้าง” ถ้อยคำแม้จะฟังดูห่วงใย แต่น้ำเสียงค่อนข้างกระด้างของคนพูดทำให้หญิงสาวถึงกับรู้สึกหน่วงหนึบในหัวใจ
“ฉันไม่เป็นไรค่ะ” และอยากย้อนถามกลับไปว่า ‘คุณล่ะคะเป็นอะไรหรือเปล่า’ แต่เขาคงไม่ต้องการความปรารถนาดีหรือห่วงใยใด ๆ จากเธออีกแล้ว เขากับเธอในเวลานี้ไม่ต่างอะไรกับคนแปลกหน้าสองคนที่มาเจอกัน
“งั้นก็ดี ที่ผมมาวันนี้ผมแค่อยากจะบอกคุณว่า...”
เขาก้มหน้าหลุบตามองพื้นแล้วกลืนน้ำลายลงคอหลายครั้งก่อนจะพูดประโยคต่อไป
“สิ่งที่ผมเคยพูดกับคุณ ขอให้คุณลืมมันซะ” ชายหนุ่มพยายามประคองน้ำเสียงให้มั่นคงที่สุดจนจบประโยคทิ่มแทงความรู้สึกคนฟังนี้
“หมายถึงเรื่องอะไรบ้างคะ” ยังฝืนใจถามเพราะอาจยังมีหวังในถ้อยคำที่ตามมา ก่อนหน้านี้เธอมีเขาเป็นเหมือนแสงสว่างของชีวิต แต่ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่าเขาเป็นมากกว่านั้น เขาเป็นเจ้าของ ‘หัวใจ’ เธอ แต่แล้ววันนี้เธอกำลังจะสูญเสียคนสำคัญนี้ไป โดยมิอาจร้องขอหรืออ้อนวอน สิ่งเดียวที่คนอย่างเธอพอจะทำได้ก็คือ ‘ตัดใจ’
“ทุกเรื่อง! นับจากนี้ถือซะว่าผมกับคุณเราไม่เคยรู้จักกัน”
+++++++++++++
"ฝากนิยายรักแนวโรแมนติก ดราม่า เรื่องนี้ด้วยนะคะ"