แย่ง (The Passion)

นิยายเรื่องนี้เป็นอิโรติกดราม่า (ซึ่งอิโรติกเยอะกว่าดราม่ามากๆๆ น่าจะถูกใจสายหื่น555) เลิฟซีนจึงร้อนแรงหวือหวา ตามเรทอายุผู้อ่านมากกว่า 20 ปี (จริงๆ อยากให้ 25+ด้วยซ้ำ 555)
กรุณาโหลดตัวอย่างไปอ่านกันก่อนนะคะ
คำเตือน : ตอนท้ายๆ เสือร้ายอาจกลายร่างเป็นลูกแมว :)

** คำโปรย **

เพราะเธอเป็นดั่ง ของรัก และ ของหวง ของคนที่เขาแสนจะเกลียดชัง
เขาจึงต้องเอื้อมมือไปไขว่คว้าช่วงชิงเพื่อให้ได้เธอมา ถึงแม้ว่าจะต้องใช้วิธีสกปรกเพียงใดก็ตาม!

“วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ฉันจะฝึกงานกับคุณนะคะ เพราะฉันจะขอคุณดนพย้ายแผนก” มุมปากของดวินถูกยกขึ้นมานิดหนึ่ง นึกแล้วไม่มีผิดว่าเธอจะต้องขอย้ายแผนกตั้งแต่วันแรกที่ฝึกงาน
“เสียใจด้วยนะ ฉันปล่อยให้เธอย้ายแผนกไม่ได้ เธอต้องฝึกงานกับฉันให้ครบสามเดือนตามที่เอกสารฝึกงานระบุเอาไว้” เขาเอ่ยด้วยท่าทีสบายๆ เสียจนมิลินท์รู้สึกหมั่นไส้จนต้องแอบก่นด่าอยู่ในใจ
ดื้อรั้น เอาแต่ใจ เผด็จการ!
“ฉันจะไปฟ้องคุณดนพกับน้าไหมว่าคุณลวนลามฉัน แล้วคุณก็เป็นชู้กับพี่พิมพ์ด้วย!” มิลินท์พยายามยกเรื่องนั้นเข้ามาข่มขู่ นัยน์ตาวาววับจับจ้องใบหน้าหล่อเหลาอย่างระแวงระวัง เกรงว่าถ้าเขาจะนึกเฮี้ยนเข้าชาร์จเธอขึ้นมาอีกครั้ง ก็คงจะมีแต่คำว่าซวยกับซวย
ทว่าเด็กสาวกลับได้ยินเพียงเสียงหัวเราะหึหึ ในลำคอ ก่อนที่คนมือไวจะคว้าเอาร่างแบบบางขึ้นไปนั่งบนตักของเขาอย่างรวดเร็ว
“ก็เอาสิ ฉันจะได้รับผิดชอบด้วยการแต่งงานกับเธอ...ดีไหม”
น้ำเสียงของเขาไม่ได้บ่งบอกว่าล้อเล่น เพียงแต่ว่ามิลินท์ไม่ได้เห็นว่าในยามนี้สีหน้าแววตาของเขาเป็นเช่นไร เพราะดวินกำลังกอดรัดเธอเอาไว้จากทางด้านหลัง
มิลินท์เผลอเม้มริมฝีปากแน่น พวงแก้มใสกลายเป็นสีแดงปลั่ง นัยน์ตากลมโตกำลังลุกวาวด้วยโทสะ
ไม่อยากเชื่อเลยว่าเขาจะหน้าด้านหน้าทนถึงเพียงนี้!
“จะบ้าเหรอคุณ ปล่อยนะ!” เด็กสาวพยายามดิ้นฮึดฮัด ทว่าท่อนแขนแข็งแรงยิ่งกอดรัดเอวบางแน่นเข้า
“ไม่ปล่อย...จนกว่าเธอจะยอมตามใจฉัน”

++ นับดาวจอมเพ้อ เปลี่ยนนามปากกาเป็น พราวเดือน แล้วนะคะ ++