ถ้ามึงชอบคนเลว

ผมกับมันคือคู่แข่งที่ห่างชั้น...

ผมเป็นเพียงแค่ไอ้บ้านนอกหน้าโง่ในสายตาเพื่อนๆ เป็นตัวตลกของกลุ่ม ขณะที่มันเป็นลูกคนมีเงิน รูปหล่อขาวใส....ผิวพรรณดูสะอาดสะอ้านอย่างลูกผู้ดี ร่างกายสมส่วนด้วยมัดกล้ามที่เกิดจากการเข้าคอร์สฟิตเนสราคาแพง ผิดกับผมที่ได้มันมาจากงานพิเศษค่าแรงต่ำ

ผมไม่มีอะไรสู้มันได้เลยสักอย่าง.....

ผมมีเพียงแค่เขา....เขาที่เป็นทั้งรอยยิ้ม เป็นแสงสว่างเดียวของผม ในเมืองหลวงที่เต็มไปด้วยคนเห็นแก่ตัว ท่ามกลางสังคมจอมปลอมที่คนมองกันแค่เปลือกนอก

แต่มันก็กลับพรากเขาไปจากผม
เยาะเย้ย...
หยามหยัน...

ผมเกลียดมัน และผมจะทำให้มันเจ็บ...เจ็บไปถึงขั้วหัวใจ.....