เมียเด็กดื้อ

“ชอบไหม...” คนที่นอนมองเพดานถามคนที่นอนตะแคงหันไปยังอีกฝั่งของเตียงราวกับไม่พอใจเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น
“ไม่รู้สิคะ พี่อยากให้ชอบหรือไม่อยากให้ชอบล่ะคะ”
“อย่ามาย้อนถามพี่...” เขารวบคนที่ยังนิ่งให้หันมากอดก่ายบนเนื้อกายตัวเอง และพอเธอยิ่งขัดขืน เขาก็ยิ่งรัดเธอแน่นขึ้นเรื่อยๆ
“พี่จะมารัดเทียนไว้ทำไมคะเนี่ย” เธอพยายามยันร่างแกร่งเอาไว้สุดฤทธิ์
“ไม่เอาน่า ผัวจะกอดเมีย ไม่ได้เลยเหรอ”
คำว่า ‘ผัว’ ทำให้เทียนหอมแก้มร้อน แล้วก็เหมือนคนตรงหน้าจะรู้ เพราะเขายิ้มกว้างมากจนน่าหมั่นไส้
“นี่ไม่ได้เรียกกอดแล้วค่ะ นี่เรียกรัดค่ะ”
“เหรอ...” เขาไม่ได้สนใจต่อการขัดขืน เอาหัวซุนไปกับหัวอีกฝ่าย ก่อนจะลูบมือต่ำลงจากเอวเรื่อยๆ
“เทียนจะกลับห้องแล้วค่ะ” จะให้ยอมง่ายๆ คงไม่ได้ ที่ผ่านมาเขาให้เธอรอตั้งปีกว่า ที่ได้กันวันนี้ก็เพราะแผนของเธอต่างหาก
“ไม่ให้กลับ ต่อไปย้ายมานอนห้องนี้ด้วยกัน” เขาเชยคางมนให้แหงนขึ้น กำลังจะก้มลงไปจูบ แต่เธอกลับขยับหนี
“พี่เองไม่ใช่เหรอคะ ที่ไม่ได้อยากใช้ห้องนี้ตั้งแต่ต้น”
“ตอนไหน ทำไมจำไม่ได้” ศิลาไม่มีความจำเป็นต้องยอมรับกับเรื่องที่ผ่านไปแล้ว เวลานี้เธอกับเขาต่างยินยอมพร้อมใจจะทำหน้าที่ผัวเมีย มันน่าจะมากพอแล้ว มีแค่วันนี้ วันหน้า
เทียนหอมขยับจะลงจากเตียง แต่ก็ถูกคว้ากอดจนร่างกายแนบชิดไปกับส่วนที่เร่งร้อนขึ้นมาจนกำลังสะกิดก้นเธออยู่
“ไม่เอาน่า อย่างอนเรื่องเก่าๆ”
งอนเหรอ?
เอาจริงๆ มันเลยคำนั้นไปเยอะ
“พี่อยากทำเหรอคะ ถ้าใช่...ก็ไม่ต้องมาพูดหวานๆ”
“อยากทำ...เซ็กซ์น่ะเหรอ” เขาพูดแค่นี้ หูอีกฝ่ายก็แดงไปหมด โถๆๆๆ แม่เด็กน้อย
“ถ้าพี่คิดแต่เรื่องใต้สะดือก็ไม่ต้องมาพูดจาหลอกลวงกัน”
“ไม่เอาน่า นี่ตกลงไม่พอใจเรื่องอะไร ใช่เรื่องที่ถูกพี่เปิดซิงช้าไปไหม”