คืนราคี

สองแขนถูกรวบขึ้นสูง สองขากางแยกรับร่างไอ้คนแรกเข้ามา มันกระแทกท่อนแข็งเข้าโพรงทันที ไม่สนใจฉันสักนิดว่าจะเจ็บปวดเพียงไหน
คนแรกผ่านไปคนสองก็เข้ามาแทนที่ ส่วนคนที่สามยืนมองฉันด้วยสายตาเป็นห่วง แต่ถ้าเค้าออกแรงห้ามเพื่อนอีกนิดจะดีกว่ายืนอยู่เฉยๆ ไหม
“พอเหอะ! แค่นี้ก็สมใจพวกมึงแล้ว ปล่อยเธอไปเถอะ” เสียงห้ามปรามรอบนี้จริงจังกว่าเดิม

===================

ผู้หญิงทุกคนมีศักดิ์ศรี คงไม่มีใครอยากป่าวประกาศหรอก ว่าตัวเองโดนข่มขืน กว่าฉันจะผ่านคืนวันเลวร้ายมาได้มันทรมานมาก... มากเกินกว่าจะเก็บไว้รกสมอง
“ผมพูดจริงนะ คุณไม่เชื่อหรอ”
“ถ้านายเป็นฉัน นายจะเชื่อใจใครอื่นได้หรอ”
“ผมขอโทษ”
“หยุดขอโทษแบบขอไปทีเหอะ นายไม่ถูกทรมานแบบฉัน นายไม่เข้าใจหรอก”
“งั้นคุณก็ทรมานผมซิ”

===================

‘ตือ... ตือ...’ แท่งยางชมพูสวยส่ายหัวไปมา ผมนิ่งจ้องไม่รู้ว่าเธอจะมาไม้ไหนอีก กรงเล็บจิกลงคอหอยถามคำถามเดิมซ้ำไปซ้ำมา ผมไม่มีเสียงจะตอบหายใจติดขัดจนทำให้เธอโกรธ
“ไม่ตอบใช่ไหม! ดี!”