เสน่หาคุณน้าสาว

“ฮือ...น้าภัทร...น้าภัทรอย่าทิ้งแพรวนะคะ...น้าภัทรอย่าทิ้งแพรว” สาวน้อยหน้าหวานโผเข้ากอดร่างโปร่งของหญิงสาวเอาไว้อย่างขวัญเสีย...และผลที่ได้นั่นก็ทำให้ภัทราวดีถึงกับต้องพยายามสะกดความต้องการของตนเองลงในทันที
แม้เสื้อผ้าที่แพรวไพลินสวมใส่อยู่นั้นจะเป็นกระโปรงชุดดำที่ดูสุภาพเรียบร้อย...แต่หน้าอกหน้าใจที่มีขนาดไม่เล็กตามรูปร่างของเจ้าของที่ในตอนนี้นั้นกำลังบดเบียดแนบชิดกับอกของเธา........กรอปกับกลิ่นน้ำหอมผสมปนเปกันกับกลิ่นกายสาวนั่นก็ทำให้เขาเริ่มที่อยู่ไม่สุข...