แอบ (รัก) เพื่อน

“วันนี้แปลกนะ” เจย์จ้องหน้าเนมเพื่อต้องการจับผิดอะไร
“แปลกอะไรกัน จะกินกาแฟไหมล่ะ เดี๋ยวไปซื้อให้”
หมับ
“ไม่ต้อง”
“ทำไมล่ะ ปกติเราก็ไปซื้อให้นาย”
“ต่อไปไม่ต้องทำอะไรให้ฉันแล้ว” เนมนิ่งไปกลัว กลัวเหลือเกินว่าเจย์จะรู้ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่
“....”
“เลิกดูแลได้แล้ว คนอื่นเข้าใจผิดไปหมดคิดว่านายกับฉันเป็นแฟนกัน”
“...”
“กูไม่ชอบผู้ชาย และกูไม่ได้เป็นเกย์”
“...”
“ถ้ามึงเป็นเกย์หรือคิดอะไรกับกูเกินเพื่อนก็หยุดซะ” เนมก้มหน้าลงรู้สึกร้อนที่ตา
“...”
“ว่าไงพูดอะไรออกมาสักอย่าง” เจย์ว่า
“เรา เราชอบนาย”
“ฮึ เลิกชอบซะ” เจย์ว่า
“...”
“ถ้าเลิกไม่ได้ก็อย่ามาให้เห็นหน้า” เนมเงยหน้ามองเจย์ทั้งน้ำตาที่คลออยู่
“จะ ใจร้ายไปนะ” เนมว่า
“กูกำลังช่วยมึงอยู่” เจย์ว่า
“ช่วยยังไง” เนมถามเสียงสั่น
“ช่วยไม่ให้นายเป็นเกย์ไง”
“การที่เราชอบนายไม่ได้เกี่ยวกับว่าเราเป็นเกย์หรือไม่เป็นเกย์ เรารู้สึกดีกับนาย”
“ก็ถึงบอกให้เลิกไง เลิกคิดกับกูแบบนั้นได้แล้ว” เจย์ว่าก่อนะลุกไป
“อึก อือ” เนมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเขามองเจย์ที่เดินออกไปทั้งน้ำตา