ของขวัญวันสวาท

“ดิฉันชื่อปรางค์ทิพย์ค่ะ”
หญิงสาวแนะนำตัวอย่างหวาดๆ ผู้ที่นำตัวเธอมาส่งออกไปแล้ว และทิ้งให้เธอกับผู้ชายคนนี้อยู่ในห้องเพียงลำพัง
“ร่านมากนักหรือไง ถึงได้ยอมตกลงในข้อเสนออุบาทว์พรรค์นั้น”
ปรางค์ทิพย์สะดุ้งเล็กน้อย เมื่อได้ยินคำพูดเชิงดูถูกของผู้ชายที่ถูกเรียกว่าเป็นคุณท่านของคฤหาสน์หลังนี้
“ดิฉันมีความจำเป็นค่ะ”

รัณมองหญิงสาว แล้วปรายตามองเรือนร่างของเธออย่างพินิจพิจารณา เธอสวมเดรสสีเรียบแสนธรรมดา แต่มันกลับทำให้เขารู้สึกประหลาดราวอยากค้นหาผู้หญิงคนนี้
“ไปพักที่ห้องเธอก่อน เดี๋ยวฉันจะตามไป”
เขาสั่งเสียงเรียบๆ นัยน์ตาเป็นประกาย นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวหวั่นไหวขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ได้ค่ะ....คุณท่าน”
ปรางค์ทิพย์รีบกล่าวทันที พร้อมถอยออกจากห้องอย่างเร่งร้อน ทิ้งให้ชายหนุ่มมองตามด้วยสายตาครุ่นคิด