ร้ายเท่ารัก

กว่าทายาทสุดสวาทขาดใจของตระกูลโคพิทักษ์อย่างอนาวิลจะยอมอ่อนข้อให้พ่อ ปู่ย่า พี่ป้าน้าอา และอีกหลายชีวิตในฟาร์มโคนมสิริโชค ทุกคนก็ต้องแลกมาด้วยเลือด หยาดเหงื่อ และน้ำตา

แต่ดูเหมือนการจะทำให้อนาวิลยอมอยู่กับพวกเขาต่อไปนั้นยากกว่า ภีมพลจึงคิดจะหาแม่ใหม่ให้ลูกชายสุดที่รักที่พลัดพรากจากกันไปถึงสิบกว่าปี ทว่าในสายตาของรณพร สาวที่ภีมพลหมายใจ เขาเป็นเพียงคาสโนวา เจตนาดีของเขาคือการจีบเล่น

โธ่! หลอกที่ไหนกัน นี่เขาเอาจริง!
รับรองเลยนะ ลูกชายอายุสิบหกปีของเขาคนนี้หน้าตาหล่อเหลาเหมือนเขาตอนเป็นวัยรุ่นเปี๊ยบ

แถมยังน่ารัก...“เฮ้ยคุณ ทำบ้างี้ได้ไงวะ เอาบุหรี่มวนสุดท้ายผมไปทิ้ง หาเรื่องชกปากกันเหรอ!”

พูดเพราะ...“พ่อผมเป็นทหารต่างชาติโว้ย! หัวแดงขนาดนี้ดูไม่ออกหรือไงว่าเป็นลูกครึ่ง แม่ผมก็สวยด้วย แล้วหน้าตาอย่างคุณน่ะ จะมีปัญญาทำให้ผมออกมาหน้าตาอย่างนี้เหรอ เพ้อเจ้อ!”

สุภาพ...“ประสาทหรือเปล่าลุง มาเคาะประตูห้องชาวบ้านมืดๆ ค่ำๆ เพื่อบอกว่าราตรีสวัสดิ์แค่นี้น่ะนะ ไป (ตู๊ด!) ให้สบายอารมณ์ดีกว่าไป๊!”

เอ่อ...อย่างน้อยก็รักครอบครัวละน่า
“เออสิวะ! กรูเห็นไอ้เฒ่าหัวงูจะลวนลามน้องสาวกรู จะให้ก้มลงกราบเมิงเรอะ ไอ้ตัณหากลับ!”

ลูกดีขนาดนี้ พ่อน่ารักขนาดนั้น เฮ้อ...ไม่รู้ว่าสาวแว่นฟาร์มข้างๆ จะตกลงไหม

+.+.+.+.+.
ตีพิมพ์ครั้งแรก สนพ.แจ่มใส เมษายน พ.ศ.2552
ตีพิมพ์ครั้งที่สอง สนพ.แจ่มใส เมษายน พ.ศ.2552
ตีพิมพ์ครั้งที่สาม สนพ.คำต่อคำ กันยายน พ.ศ.2557

อีบุ๊กครั้งที่หนึ่ง สนพ.คำต่อคำ กันยายน พ.ศ.2557
อีบุ๊กครั้งที่สอง ปราณธร / ที่ Meb เท่านั้น พ.ศ.2562