เหนือเล่ห์รักร้อนแรง

น้ำเหนือ วัฒนาวาณิชย์ หญิงสาวลูกเสี้ยวสัญชาติไทย วัย 23 ปี ผู้ฝันอยากไปเรียนต่อปริญญาโทที่เมืองลอนดอน จนสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ตามฝัน หากการเดินทางไปเริ่มต้นใช้ชีวิตด้วยตนเอง ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้หัวใจของสาวน้อยช่างฝันเต้นแรงได้ง่ายดาย เมื่อเธอพบกับหนุ่มใหญ่ชาวอังกฤษดวงตาสีครามชวนหลงใหล มาดเท่ เนี้ยบกริบ อย่าง มิสเตอร์เบเนดิกต์ โรเบิร์ต คาร์ลตัน อินทีเรียดีไซเนอร์ เจ้าของกิจการผู้มั่งคั่ง วัย 40 ปี ผู้มีบุคลิกท่าทางคล้ายกับบิดาที่เธอปลาบปลื้ม และในที่สุดความบังเอิญของโชคชะตาที่พาเธอบินข้ามฟ้าข้ามทะเลจากกรุงเทพไปลอนดอน ก็ทำให้เธอกับเขาได้พิสูจน์ความรักต่างวัยไปด้วยกัน และอายุก็เป็นเพียงตัวเลขบ่งบอกวัยเท่านั้น แต่มิได้บ่งบอกทัศนคติที่มีต่อโลกเลย เช่นที่เธอกลายเป็นคนที่ทำให้เขาหลุดพ้นจากบ่วงที่ผูกยึดไว้กับอดีตออกมาได้อย่างสง่างาม...

..............................

รสจุมพิตจากเบเนดิกต์กำลังทำให้เธอแข้งขาอ่อน หัวสมองขาวโพลนว่างเปล่า ขนลุกชูชันตลอดเรือนกาย จากลิ้นสากร้อนผ่าว และกลิ่นบุหรี่เจือจางผสมรสชาหอมกรุ่นกำลังคลุ้งอยู่ในโพรงปาก มือเรียวกำเชิ้ตเขาเป็นหลักแน่น แก้มทั้งสองข้างรู้สึกแสบเล็กน้อยจากหนวดเคราที่ครูดผิว แต่เธอก็ได้แต่พยายามยกเรียวลิ้นตนเองแตะต้องกับเขา เพียงครู่มือใหญ่ที่ประคองแก้มเธอก็ลูบไล้และเขาก็ผละริมฝีปากออกห่าง ยามเธอเริ่มส่งเสียงประท้วงเพราะหายใจไม่ทัน
“Your first kiss?”
เขาถามเสียงพร่าหลังถอนจุมพิตออก และไล้ริมฝีปากจูบแก้มเนียนที่แดงก่ำ ก้มลงสบดวงตาสีเทาที่ปรือเยิ้ม ร่างบางที่หอบจากการรีบหายใจ เสียงห้าวที่เอ่ยถามมีแววยินดี พอเธอพยักหน้ารับและก้มลงซบหน้าผากกับแผงอกกว้าง เขาก็ได้แต่ยกยิ้มพอใจนักหนา
“My pretty lady…good girl” คำเอ่ยขานชมเชยจากเขาจบลงด้วยการจูบแก้มเธอ และประกบริมฝีปากกันอีกหน
หนุ่มใหญ่รู้สึกว่าหญิงสาวน่ารักและไร้เดียงสามากมายนักกว่าภาพลักษณ์ที่เธอเป็น ความมั่นใจ ความสดใส ความตรงไปตรงมา ที่เธอมีและแสดงออกมา คงจากพื้นฐานครอบครัวที่แสนอบอุ่นสมบูรณ์ การศึกษาที่ได้รับ และวงสังคมที่เลือกคบคน ไม่ใช่เป็นคุณหนูที่มั่นอกมั่นใจและใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงเพียงมีเงิน จึงมีความมั่นใจและกล้าแสดงออก แต่จิตใจเธอกลับเป็นคนน่ารักน่าเอ็นดูมากมายนัก

รสจุมพิตที่เขาค่อยๆ สอนสั่งด้วยการเกี่ยวตวัดลิ้นสากไปมา จนเธอค่อยๆ ตอบรับด้วยเรียวลิ้นที่ผสานกันในโพรงปาก กลิ่นชา และลมหายใจที่ประสานกันทำให้เขาเริ่มจะควบคุมตนเองไว้ได้ยาก มือใหญ่ของอ้อมแขนแกร่งที่โอบกอดรอบเอวคอดเริ่มลูบไล้สะโพกกลมกลึงไปมาและบีบก้อนเนื้อแสนงอนเบาๆ จนเธอสะดุ้งหากก็ไม่อาจขยับกายไปไหน มือเรียวเลื่อนขึ้นมาบีบต้นแขนเขาเป็นหลักไว้
“อย่าคะ...” เสียงห้ามของเธอที่หอบพร่าด้วยกำลังหายใจเอ่ยขึ้น เมื่อรับรู้ถึงมือใหญ่ที่ลูบไล้แผ่นหลังเธอไปมาและเลื่อนขึ้นไปจะปลดปมโบของสายคล้องชุดเดรสตัวสวย ระหว่างริมฝีปากเขาก็จูบซับไปมาที่ลำคอ พอเธอทักท้วงเขาก็ส่งเสียงในลำคออย่างสงสัยมากกว่าจะรำคาญ
“หนูมีประจำเดือนอยู่”
คำตอบจากคนตัวบางที่ยืนหอบหายใจในอ้อมแขน และใช้เขาเป็นหลักอ่อนอ่อย จนเขาได้แต่หยุดกึกกับการจูบซับดอมดมกลิ่นหอมหวานของกายสาว พอเงยหน้าจากซอกคอระหงสบดวงตาสีแปลกที่กะพริบถี่และรีบหลบสายตาก้มลงซบหน้ากับแผงอกเขาอย่างขัดเขินก็ได้แต่หัวเราะในลำคอเบาๆ และโอบประคองกอดเธอไว้เข้ามาแนบกาย ลูบมือใหญ่ไปมากับแผ่นหลังเนียนละเอียดของเธอแทน พลางก้มลงจูบขมับคนตัวเล็กที่อายม้วนไปแล้ว
“จริงๆ...ใส่คอนดอมก็ทำได้นะ” เขาเย้าออกมาเรื่องถุงยางอนามัยกับเธอตรงๆ ก่อนจะหัวเราะร่วนเมื่อเธอรีบดิ้นและผลักเขาออกทันที “ผมล้อเล่น...”
“ไม่สนใจแล้ว” เธอว่าเสียงสะบัดพร้อมการดิ้นไปมา จากท่อนแขนแข็งแรงที่โอบรัดมาจากเบื้องหลังตอนรีบหันหลบจนเธอได้แต่ยืนดิ้นและทำปากยื่น ด้วยไม่อาจหลุดพ้นไปไหน
“ขี้งอนจัง” เขาบอกอีกครั้งพลางก้มลงหอมแก้มเนียนที่ป่องขึ้นจากอาการแสนงอน พร้อมยิ้มให้เธอที่ตวัดสายตาค้อนมาหา
“ไม่คุยกับคนแก่ลามกหรอก ฉวยโอกาสเก่งด้วย”
“หึ...แต่คนเด็กก็ชอบคนแก่คนนี้ไม่ใช่เหรอ” เขาส่งเสียงขบขันในลำคอ พร้อมยกยิ้มมุมปากและเอ่ยเสียงพร่า ก่อนจะก้มหน้าลงหอมแก้มเธออีกฟอดใหญ่จนเธอได้แต่ดิ้นและส่ายหน้าไปมา ทำให้เขาได้แต่หัวเราะขัน “แล้วทำไมคุณไม่เคยจูบ หือ...เหนือ”
“อ้าว...ก็ไม่เคยมีแฟนนี่นา” เธอตอบแล้วขมวดคิ้ว
หญิงสาวเหลียวใบหน้ามองคนตัวสูงใหญ่เบื้องหลังที่โอบกอดรวบรัดรอบตัวเธอไว้ ก่อนจะตกใจที่เขาค่อยๆ กระชับอ้อมแขนและยกเธออุ้มขึ้นพาเดินไปนั่งที่โซฟาด้านนอกห้องแต่งตัว เป็นโซฟาตัวยาวที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่างระเบียงห้องนอน หากเธอกลับถูกยกให้นั่งอยู่บนหน้าตักของเขา
“เป็นเด็กดีจัง” เขาชมพร้อมรอยยิ้มชอบใจ มือใหญ่เอื้อมขึ้นจับปัดปอยผมไปให้พ้นใบหน้าเนียนที่ขึ้นสีระเรื่อ


** นิยายหมดสัญญากับ สนพ.แสนรัก ผู้แต่งนำมาจัดหน้า ทำปก และลงขาย E-book เองค่ะ **