รักร้ายไฟอสูร

วินาทีแรกที่เจอหน้ากันเขาทำให้เธอต้องเจ็บตัว อีกทั้งยังฉวยโอกาสลวนลามเธอ
มีหรือที่เธอจะยอม ในเมื่อเขาแรงมา...เธอก็แรงไป...

"อูย...คุณเดินภาษาอะไรห๋า! ไม่เห็นหรือไงว่ามีคนเดินมาพรวดพราดออกมาได้
หญิงสาวคลำสะโพกด้านหลังป้อยๆ จ้องหน้าชายหนุ่มคู่กรณีด้วยความโกรธจัด
"ถ้าเห็นแล้วจาโชนเหรอ คุณเห็นแล้วทามมายม่ายโหลบ..."
"ฮีตาบ้า! พูดอย่างนีได้ยังไง นี่คุณ! เมาแล้วก็กลับบ้านไปนอนซะไป
ขืนอยู่ต่อไปเดี๋ยวจะทำให้คนเจ็บตัวอีก"
หญิงสาวยกมือขึ้นชี้หน้าชายหนุ่มคู่กรณีอย่างขุ่นเคือง
"ม่ายขอโทษจาทามมาย...อยากม่ายหลย...เดินมาห้ายโชนเองนี่หวา..."
ชายหนุ่มยื่นมือไปจับมือของหญิงสาวที่ยกขึ้นชี้หน้าเขา
"อ่ะ มือนิ่มซะด้วยยย.."
"ว้าย อีตาบ้า ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี้นะ
อี๋ สกปรก เข้าห้องน้ำแล้วล้างมือหรือเปล่า ปล่อยมือฉันนะ"
"ม่ายด้านล้าง ... แต่ไม่เหม็นหรอก...โดมดูสิ..." สุทธิเขตยื่นมือและยื่นหน้าเข้าไปใกล้
"อี๋ อีตาบ้า" หญิงสาวมีสีหน้าขยะแขยง ยกมือผลักหน้าของชายหนุ่มจนศรีษะของเขา กระแทกกับผนังห้องเสียงดังโป๊ก!