หมอกรักพรางใจ

“แก้วเป็นผู้หญิงร้ายกาจค่ะ ชอบตีหน้าซื่อ มารยาสาไถ ทำตัวไร้ยางอาย ยอมแม้กระทั้งให้ผู้ชายที่ไม่ได้รักตัวเองมาย่ำยีเพราะไม่มีทางไป”
เธอพูดออกไปเพราะความน้อยใจ หยดน้ำตาไหลลงมาอาบแก้ม
“บางครั้งก็ดูไร้เดียงสาชวนน่ารำคาญ” เขาว่า
เธอใช้มือทั้งสองผลักอกเขาเต็มแรง หากเขาดึงร่างเธอเข้ามาใกล้
“กว่าจะได้สิ่งที่เธอต้องการมันไม่ใช่ง่ายๆ แล้วทำไมเธอจะยอมทิ้งมันไปซะล่ะ”
“ถ้าหากแก้วเลิกรักคุณล่ะคะ คุณจะปล่อยแก้วไปหรือเปล่า”
เธอมองเขาอย่างท้าทาย
ความอดทนอดกลั้นของเธอกำลังจะพังทลาย ที่ผ่านมาเขาเอาแต่ทำร้ายจิตใจเธอตลอดเวลา
เขาพยายามเหยียบย้ำความรักของเธอ คิดว่าความรู้สึกของเธอเป็นของไร้ค่า