คุณแม่ตัวร้าย ลูกชายวุ่นรัก

“อะไรกันเนี่ย เดือนมิถุนายน 2041” เสียงนั้นแทบจะเป็นกรีดร้อง
“ก็ใช่น่ะสิ บ้านเธอยังเป็นเดือนพฤษภาคมอยู่อีกหรือไง มันน่าตื่นเต้นตรงไหนเนี่ย อย่าพยายามเปลี่ยนเรื่องได้ไหม” ชายหนุ่มเริ่มหัวเสียกับหญิงสาวนิรนาม ที่ดูจะทำตัวไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่าง ตั้งแต่วิ่งทะเล่อทะล่าออกไปนอกบ้านโดยไม่สวมสายอากาศแล้ว
“โกหก” แตงโมหน้าซีดเผือด ไม่จริงใช่ไหม สิ่งที่เธอไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ กับชีวิตนี้ หญิงสาวทรุดนั่งลงกับพื้น “ฉันไม่เชื่อ”
ชายหนุ่มส่ายหน้าเดินไปแนบมือกับผนังว่างด้านหนึ่งของห้อง เกิดภาพเคลื่อนไหวบนนั้น ด้านข้างมีช่องตัวเลขตั้งแต่1-9 เรียงกันแถวละสามตัว เขากดลงไปบนเลข 1 เป็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งในชุดเสื้อสูทเรียบร้อยเพียงครึ่ง ตัวกำลังพูดอะไรอยู่ด้วยสังเกตจากริมฝีปากที่ขยับ
“ฟังภาษาไทยก็แล้วกัน” ปรายสายตามองมาอย่างห่วงๆที่หญิงสาวหน้าตาตื่น สมัยนี้มีการบังคับให้เรียนภาษาต่างชาติตั้งแต่เล็กๆ คนไทยส่วนใหญ่พูดได้หลายภาษา วิทยุโทรทัศน์จึงออกระบบถ่ายทอดหลายภาษาเพื่อรองรับสิ่งเหล่านี้ ดูท่าทางแล้วว่าเธอจะอายุน้อยกว่าเขาด้วยซ้ำ ไม่รู้เรียนภาษาไหนมาแล้วบ้าง แต่สภาพแบบนี้ให้ฟังภาษาไทยคงจะดีที่สุด
“ต่อไปพบกับ คุณเมสินี ในข่าวรายงานการพยากรณ์อากาศค่ะ” ภาพผู้หญิงคนนั้นตัดไปเป็นผู้หญิงอีกคนในลักษณะยืนเห็นเต็มตัว ด้านหลังเธอเป็นรูปเส้นแผนที่ประเทศไทย
“สวัสดีค่ะ ดิฉันเมสินี วันนี้มาพร้อมกับการพยากรณ์อากาศประจำวันที่1มิถุนายน พุทธศักราช 2584 สภาพอากาศในวันนี้นะคะ ลมร้อนพัดผ่านจากทะเลจีนใต้…” แตงโมหยุดหายใจไปตั้งแต่ได้ยินประโยคนั้นแล้ว
1 มิถุนายน 2584 ไม่ใช่ 2559
2041 ไม่ใช่ 2016
อะไรกันนี่!