รักหรรษา

หรรษา...รักฝังใจมาเนิ่นนาน
ถาวรา...กลัวฝังใจมาเนิ่นนาน
‘ฉับ!’ เสียงกรรไกรคมกริบพร้อมกับผมเปียแสนสวยที่ร่วงหล่นลงสู่พื้น
เด็กหญิงถาวรามองคนที่ตัดผมเปียของเธอสลับกับปอยผมบนพื้น ก่อนน้ำตาจะร่วงหล่นลงมา และนั่นเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอไว้ผมยาว และเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกกลัวใครสักคนอย่างจริงจัง!