แพทยาคมไม่ใช่กรมปราบผี เล่ม (2/3)

ไม่ว่าในอดีตจะมี 'กระทรวงแพทยาคม' คอยดูแลคดีความไสยเวทหรือไม่

แต่ปัจจุบัน 'กรมแพทยาคม' มีหน้าที่ตามนั้นอย่างแท้จริง และเพื่อสนองอุดมการณ์ของบิดาผู้ก่อตั้ง อันไม่แน่ใจว่าเป็นใคร เจ้าหน้าที่ล้วนเคารพและน้อมนำคำสอนที่ว่า 'คนน่ากลัวกว่าผี' ดังนั้นหากท่านเป็นคนที่โผล่มาร้องเรียนผี โอกาสแพ้คดีจะมีสูงมากกว่า หากท่านเป็นคนที่ลากสังขารมาร้องเรียนคนด้วยกัน พ่อหมอคนนั้นทำร้ายพ่อครูคนนี้ โอกาสชนะคดีก็มีอยู่บ้าง

เพราะว่าหน่วยงานนี้ไม่ได้ก่อตั้งขึ้นมาเพื่อปราบผี!
กรมแพทยาคมปราบคนใช้งานผีในทางที่ผิดต่างหาก!

------------------------------

มเหสักข์ เป็นชาวสวนกล้วย สวนสับปะรดทั่วไปที่บังเอิญจบปริญญาโทวิชาเกษตร ซึ่งก็ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับกรมแพทยาคม อันที่จริงเขาแค่สักสวยงามเป็นลาย หกสัตว์ร้าย และเป็นลูกชายที่เชื่อฟังแม่ 'แม่ว่าหนูเป็นหมอผีน่าก็จะมี ประโยชน์กับสังคมนะ' และนั่นคือจุดเริ่มต้นชีวิตของท่านผู้กำกับอาวุโสแห่งสำนักภาพยนต์เขต 12 สู่การจับฉลากได้ตำแหน่งรองอธิบดีฝ่ายเวทกัณหปักษ์ หรือเวทข้างแรม หรือไสยศาสตร์ดำ --- ไสยดำน่ะ ไสยดำ!

แรงศรัทธาของคนสร้างจิตนึกคิดให้เจ้าที่ แต่เกิดเป็นนางไม้ในยุคนี้ก็อาจจะเหนื่อยหน่อย เพราะนอกจากจะต้องคอยสอดส่องพฤติกรรมคนลอบใช้วิชาในป่า ก็ยังต้องประสานงา (ใช่ งา) กับเจ้าหน้าที่กรมแพทยาคมทั้งหลายอีกด้วย ยังไม่นับเรื่องที่ต้องประชุมทุกวันพระโดยไม่มีค่าตอบแทนอีกต่างหาก! --- ไหนล่ะ น้ำแดง!

ใครว่านางไม้พรายทะเลคือเจ้าป่าเจ้าเขาที่น่าเกรงขาม... เมื่อก่อนน่ะใช่แต่ตอนนี้ดันมีอาคม 'บงการผีฟ้า' โผล่ขึ้นมา! ใครเป็นคนเริ่มใช้วิชาพรรค์นี้? เขาไปเอาพลังจิตมากมายมาจากไหน? และเขากำลังจะทำอะไรต่อไป เมื่อ พ่อครูเพลิง ไม่ได้ขึ้นทะเบียนพ่อครู แล้วจะไปสืบหาตัวเขาจากที่ไหนได้!