นางบำเรอยอดเสน่หา

“คุณแทนขา...สงสารเกาลัดเถอะนะคะ เกาลัดกำพร้าแม่ พ่อก็ไม่รัก แม่เลี้ยงก็ไม่ชอบ เกาลัดเป็นเด็กอาภัพยากจน ต้องซัดเซพเนจรเร่ร่อนเหมือนนกขมิ้นเหลืองอ่อน ค่ำไหนก็นอนนั่นไม่มีรังนอนเป็นของตัวเอง ตัวก็ผอมมีแต่กระดูก คุณแทนไปหาผู้หญิงที่อวบ ๆ อึ๋ม ๆ ดีกว่านะคะ...นะ”

หญิงสาวพยายามทำสุ้มเสียงให้ฟังดูอ่อนเศร้าน่าสงสารพร้อมกับแนะนำเขาเสร็จสรรพ แต่ในใจกลับคิดไปอีกอย่างว่า...ถ้าหลุดไปได้เมื่อไรจะเผ่นไม่ให้เห็นตูดเชียว

เขาหัวเราะหึ ๆ ในลำคอ นึกขันสำนวนยี่เกของเด็กสาวผู้อาภัพ เธอช่างเจรจาได้น่าสงสารเสียเหลือเกิน จึงพูดปลอบใจไปว่า

“ไม่เป็นไรนะแม่นกน้อยไร้รังนอน ถ้าไม่มีใครเลี้ยงเดี๋ยวผัวจะเลี้ยงเอง”

นัยน์ตากลมดำกะพริบถี่ ๆ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงกรีดร้องดังสะท้านป่า...กรี๊ด!



***** นางบำเรอยอดเสน่หา เป็นภาค 3 (ภาคจบ) ของนิยายชุดนางบำเรอที่เขียนโดยหทัยพัชร์ ในภาค 3 อาแทนยกระดับขึ้นมาเป็นพระเอกเต็มตัว พระเอกของเราจะร้อนแรงขนาดไหน นางเอกจะน่ารักปานใด เชิญมาโบยบินไปพร้อมกันเลยค่ะ