ไพรพ่าย (หนังสือเสียง)

“ถ้าเริ่มมึนหัวให้หยุดเข้าใจไหม”
“ค่ะคุณป๋าป่า คิก”
ชายหนุ่มมองคนที่หัวเราะคิกแล้วยังเรียกเขาซะน่าขนลุกด้วยสายตาดุ ทว่าดูเหมือนเจ้าหล่อนจะสนใจเบียร์ในมือมากกว่า หญิงสาวกระดกเอาๆ จนเขาต้องแย่งมา “เมาแล้ว”
“ม่ายเมา”
“เมาสิ ดื่มน้ำเร็ว”
“ค่ะป๋า” หยาดน้ำค้างรับขวดน้ำมากระดกก่อนจะเอนกายลงซบที่ต้นแขนหนั่นแน่นอย่างลืมตัว
“อย่าอ่อย เตือนแล้วนะ”
“เตือนแต่ก็มาแก้ผ้าโชว์ คนบ้าอะไร” หญิงสาวเถียงเสียงอ้อแอ้ก่อนจะถูใบหน้ากับท่อนแขนแข็งแรง
“โธ่เว้ย ผู้หญิงบ้า”
“เค้าไม่ได้บ้า ก็มาอวดไอ้นั่นโทงเทงขนาดนั้นใครจะไม่อายเล่า แล้วยังฝันบ้าๆ เมื่อคืนอีก” มือน้อยทุบไปที่ท่อนแขนแข็งแรงเพื่อลงโทษก่อนจะถูกจับกรอกน้ำจนแทบสำลัก “คนบ้า แค่กๆ จะฆ่ากันหรือยังไง”
“เริ่มเพ้อเจ้อ ดื่มน้ำเยอะๆแล้วไปนอนเถอะ”
“คุณมีเมียหรือยัง แฟนหรือคนรักอะไรเทือกนั้น”
“ถามทำไม ตอนไม่เมาก็จุ้น พอเมาก็ยิ่งซ่อกแซ่กหนัก” ไพรพนาส่ายหน้าไปมาพร้อมทั้งหันหลังให้เจ้าหล่อนซะ ทว่าใบหน้าของอีกฝ่ายกลับซบลงที่หลังจนต้องหันไปเอ็ด
“ครั้งหน้าจะไม่เตือนแล้วนะ บอกว่าอย่ามาอ่อยไงโว้ย”
“ตอบมาก่อนมีเมียหรือยัง ตอบมาไม่งั้นจะขี่หลังด้วย”
“ไม่มี! พอใจหรือยัง” ชายหนุ่มตอบอย่างตัดรำคาญ ทว่าอีกฝ่ายยังไม่จบเพียงแค่นั้น

ฝากเฮียป่า ไพรพนา คนห่าม หื่น ด้วยนะคะ