จันทราอุษาคเนย์

ดวงหน้าเฉิดฉายรัดเกล้ามวยเกศาสูงนั้น
ขับให้วงพักตร์เกลี้ยงเกลา งามกระจ่าง
ร่างอรชรกลมกลึงประทับโดดเด่นอยู่เหนือแท่นบัลลังก์ทองนั้น
สวมสร้อยอุบะยกช่อสวยงาม
กลางเนินอกเปลือยสล้าง
ความงามเช่นนี้ สร้างความซ่านใจเมื่อปรากฏต่อสายตา
นี่หรือ ‘เจ้านางศรีดารา’ แห่งศรีเทพ
เสียงทหารขององค์จอมทัพแห่งอุษาคเนย์ถึงกับร้องครางในลำคอ
จ้องตะลึงราวกับเพิ่งเคยพบนางสวรรค์!

กล่าวกันว่า เจ้านางทูลเชิญให้องค์จอมทัพครองเมืองศรีเทพร่วมกัน
นั่นย่อมหมายถึงครองทั้งเมือง ครองทั้งเรือนร่างนาง
ตมิสา...จันทราแห่งอุษาคเนย์ ใจระรัวสั่น ความหวาดหวั่นเข้าครอบงำ
ฤๅ บุรุษผู้เป็นที่รัก รักลืมคำสัตย์สัญญา
“เราจะมีเจ้าเพียงคนเดียว เป็นบดีที่รักของเจ้า
เจ้าเป็นความรักหนึ่งเดียวในหทัยเรา
เราปรารถนาเพียงเจ้า...ทำหน้าที่เป็นศักติแห่งเรา”