ฟางเหยียนเหยียน บุรุษหัวชมพู เล่ม 2

หล่าอันธพาลมองเห็นโลงศพเคลื่อนย้ายไปยังป่าช้า เมื่อถึงตอนกลางคืน พวกมันก็ได้ทำใจกล้าไปขุดโลงแล้วเปิดออกดู ภายในนั้นเป็นจื่อเซวียนนอนหน้าซีดเซียวคล้ายป่วยจนตาย ผมแห้งกรอบ สวมชุดโซ่วอีสีขาวหน้าตาสงบนิ่งยิ่งนัก ความจริงแล้วพวกมันไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ว่าจื่อเซวียนตายจริงหรือไม่เลยเอามืออังจมูก พอเห็นว่าไม่มีลมหายใจก็ได้กลั้นใจแทงเข้าไปที่หน้าอกอีกรอบเพื่อกันไว้ก่อน พอเห็นว่าไม่มีเลือดออกมาจึงแน่ใจว่าตายจริงจึงค่อยผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก

"ถ้ามันตายแบบนี้ก็ดียิ่ง"

"อืม"

หลังจากนั้นพวกมันก็ได้ปิดโลงศพกัน เพราะในโลงของจื่อเซวียนไม่มีของมีค่าอันใดให้พวกมันปล้นชิงออกมาใช้กินดื่ม

พอโลงปิด เหล่าอันธพาลที่ฝังศพก็ได้ยินเสียงกระดิ่งเงินสดใสดังข้างหู แต่พอเหลียวมองซ้ายขวาก็ไม่มีใครอยู่ มีเพียงแค่พวกมันเท่านั้น

เสียงกระดิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับโคมไฟจำนวนมากผุดขึ้นตรงป่าช้า โคมไฟขึ้นสลับกับลูกไฟสีเขียวสีฟ้า ดูแล้วน่ากลัวเย็นยะเยือกมากกว่าสวยงาม