ตำรับรัก

ท้องฟ้ามืดลงแล้ว นกกาพากันบินกลับรัง เสียงยอดสนหน้าบ้านส่ายตัวขึ้นเพราะลมพัดจัด ต้นหญ้าเล็กๆ เมื่อต้องลมก็เอนลู่ ครั้นแล้วก็ตั้งตัวขึ้นอีกเมื่อกระแสลมผ่านไป ‘เหมือนกับตัวเรา’ บังอรสุวรรณีคิด มรสุมพัดผ่านไปแล้ว เราจึงได้รับความสุขอีกครั้งหนึ่ง’