เหมียว(พิศ)สวาท (หนังสือเสียง)

"แด๊ดน้องจะไม่ไหวแล้ว พี่พล ที่รักจะตายแล้ว”
“บอกแล้วไงว่าไม่ตาย แบบนี้เขาเรียกว่ามีความสุข”
“ไม่.... มันทรมาน” ทั้งที่ส่ายหน้า แต่ก็เบียดทรวงอกอวบข้าหาใบหน้าเขาอย่างเร้าอารมณ์
“งั้นพี่หยุด”
ไม่เพียงพูด วริศยังหยุดไปเสียเฉยๆ หากร่างเล็กกลับเป็นฝ่ายไม่ยินยอม
“ไม่ พี่พล น้องต้องการ ไม่เอาไม่หยุด”
“ไหนว่าทรมาน”
“ทรมาน... แต่ไม่ต้องหยุด”
ได้ยินเช่นนั้นเสียงห้าวก็หัวเราะเบาๆ ในลำคอให้กับเจ้าแมวแสบเอาแต่ใจ แต่กลับไม่รู้สึกรำคาญเลยสักนิด แถมยังน่ารักน่าเอ็นดูอีกต่างหาก
“งั้นพี่จะเป็นคนช่วยทำให้ที่รักหายทรมานเอง”