เหลวแหลก

ในคืนสิ้นไร้หนทาง เรนิตาได้รับความช่วยเหลือจากผู้ชายร้ายกาจอย่างธีโอ กว่าจะรู้ว่าทุกอย่างมีเบื้องหลัง เธอก็กลายเป็นผู้หญิงที่สังคมประณามว่าเหลวแหลก

***

“ช่วยฉันเถอะ ได้โปรด” ปลายเสียงสะอื้นของหญิงสาวอวดดีฟังดูน่าสงสารกว่าที่คิด

ชายหนุ่มจึงเชยคางของเธอขึ้นเพื่อค้นหาความจริงบางอย่าง เขาพบทั้งความหวาดกลัวและจำนน ธีโอบอกไม่ถูกเหมือนกันว่านิยมความโอนอ่อนที่เพิ่งได้รับมานี้หรือแววตากล้าหาญบ้าบิ่นก่อนหน้ามากกว่ากัน แต่ที่แน่ ๆ ผู้หญิงคนนี้คงได้เรียนรู้แล้วว่าโลกไม่ได้ใจดีกับเธอ เขาและคนอื่น ๆ ก็ด้วย ไม่มีใครจำเป็นต้องใจดีกับเธอเลยสักนิด

“เป็นนางบำเรอ เป็นหมา เป็นแมว คนสวน คนครัว เป็นทาส ได้หมดทั้งนั้น”

ตอนที่น้ำตาของเธอหล่นจากแก้มลงมาสัมผัสมือเขา มันให้ความรู้สึกที่เย็นกว่าปกติจนเพียงพอที่จะดับอารมณ์ร้ายกาจอื่น ๆ ธีโอเพียงยิ้มที่มุมปาก ปล่อยมือจากปลายคางมนเพื่อไปวางบนหัวทุยกระเซอะกระเซิงของหญิงสาว ลูบเบา ๆ เหมือนจะปลอบลูกสัตว์จอมพยศที่เพิ่งถูกกำราบให้คลายความตึงเครียดลง จริง ๆ เขาหวังให้เธอเชื่องในที่สุด...

“น่ารักดีนี่ สารพัดประโยชน์แบบนี้ ค่อยน่าเก็บไปเลี้ยงหน่อย”


***กดซื้อผ่านเวปหรือระบบแอนดรอยด์ จะได้ราคาที่ต่ำกว่าระบบแอปเปิ้ลค่ะ