เธอคือรัก (หนังสือเสียง)

อดีตนักดนตรีรูปหล่อพ่อรวยที่ผันตัวเองมาเป็นนักธุรกิจเต็มตัวเพื่อสืบทอดกิจการของครอบครัว สามปีที่เขามัวแต่เรียนรู้เรื่องงานที่ไม่ถนัดจนต้องปล่อยวางเรื่องความรัก.. ตอนนี้เขาพร้อมแล้วที่จะรับมือกับมัน แต่ให้ตายเถอะ! ทำไมผู้หญิงแต่ละคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเหมือนเธอคนนั้นเลยสักคน ตอนนี้เธออยู่ไหน ทำอะไรอยู่นะ เขาอยากเจอเธออีกสักครั้ง และครั้งนี้จะไม่ปล่อยให้เธอหลุดมือเด็ดขาด
เชิญพบกับความรักของพี่โฉดผู้น่ารักกับน้องแนนผู้ใสซื่อ(จากบัญชารักจากหัวใจ)ได้ในเล่มนี้เลยค่ะ
+++++++++++++++++++++++++++++++++
คิ้วเข้มขมวดมุ่นด้วยความไม่พอใจความเจียมเนื้อเจียมตัวของเธอ เห็นทีเขาคงต้องรีบรวบรัดเธอเสียแล้ว ขืนปล่อยให้เป็นอิสระ เธออาจจะบินหนีเขาไปเพราะคิดแต่ว่าตัวเองไม่เหมาะสม
“ถ้าแนนพูดเรื่องนี้อีก พี่จะถือว่าแนนดูถูกหัวใจของพี่นะ” ขู่เสียงเข้ม
“แนนขอโทษค่ะ”
เขาพอใจเมื่อเธอยอมสำนึก “หิวข้าวหรือยัง”
“ยังค่ะ แต่ถ้าพี่ใหญ่หิวเราออกไปเลยก็ได้” ตอบพร้อมกับเดินไปจูงกระเป๋าของตัวเองไว้
“จะไปไหน”
“กินข้าวไงคะ กินเสร็จแนนก็จะกลับบ้านเลย จะได้ไม่ต้องกลับมาเอากระเป๋าอีก”
ภพธรยกมือลูบปากตัวเองเบา ๆ สายตามองมือเล็กที่จับหูกระเป๋าล้อลาก ชั่วอึดใจจึงค่อยเดินไปดึงมือเธอออก จูงไปนั่งที่โซฟาตัวยาว หน้าจอทีวีขนาดห้าสิบนิ้วด้วยกัน
“พี่ไม่ให้แนนกลับไปไหนทั้งนั้น เราจะอยู่ด้วยกันที่นี่จนกว่าจะถึงวันที่แนนต้องกลับไปทำงานที่ลาว” เขาจับมือที่กระตุกกลับไว้แน่น มองสายตาหวาดหวั่นด้วยสายตาจริงจัง “พี่ไม่ได้ล้อเล่นนะแนน พี่พูดจริง ๆ”
“แต่แนนก็มีบ้านนะคะ แนนจ้างให้เขาทำความสะอาดรอไว้เรียบร้อยแล้วด้วย” อธิบายเสียงสั่นเมื่อรู้ชะตากรรม หน้าตาบ่งบอกความตื่นตระหนก
“งั้นก็กลับวันอื่น วันนี้พี่ไม่ให้กลับ ร้องให้ตายก็ไม่ให้กลับ รู้ใช่ไหมว่าทำไม”
“ไม่ดีมั้งคะ ให้แนนกลับไปทำใจก่อนนะคะ” หญิงสาวต่อรองปากคอสั่นยิ่งกว่าเก่า หัวใจเต้นรัวแทบทะลุออกมาอยู่แล้ว “เราเพิ่งคบกันได้สองวันเองนะคะพี่ใหญ่ รออีกสักหน่อยไม่ดีกว่าเหรอคะ” เธอยังจำความเจ็บปวดที่เคยได้รับเมื่อครั้งอดีตได้ดี มันทำให้เธอกลัวที่จะต้องเจอมันอีก
“ไม่ใช่แค่สองวัน พี่ชอบแนนมาเกือบสามปีแล้ว พี่ไม่อยากรออีกแล้ว” เขาจะปล่อยเธอกลับไปไม่ได้เด็ดขาด ต่อให้เธอคิดว่าเขาเป็นพวกฉวยโอกาสเห็นแก่ตัวก็ช่าง เพราะเขาไม่อยากเสียเธอให้ใคร เขาจะต้องหาวิธีรั้งเธอไว้ใกล้ตัวที่สุดให้ได้
ได้ยินคำสารภาพของเขาก็รู้สึกดีอยู่หรอก แต่หล่อ ๆ แบบเขาเนี่ยเหรอจะแอบชอบเธอมาตั้งนานขนาดนั้น..
หรือว่าเป็นแค่คำลวงเพื่อล้วงใจสาว ๆ เท่านั้น
“ปกติพี่ใหญ่พูดแบบนี้กับผู้หญิงทุกคนหรือเปล่าคะ” ความซื่อทำให้เธอเผลอปากถามในสิ่งที่คิด
เขายิ้มน้อย ๆ เอียงคอนิด ๆ แล้วยักไหล่เท่ ๆ “ไม่ ปกติพี่แค่สบตา ส่งยิ้ม ชนแก้ว แล้วก็ชวนขึ้นเตียงภายในหนึ่งชั่วโมง มีแนนคนเดียวนี่แหละที่พี่อดทนรอมาได้นานขนาดนี้”
“แบบนี้แนนควรจะดีใจหรือเสียใจดีคะ” เธอทำหน้าฉงน นึกสงสัยใคร่รู้จริง ๆ
เขาหัวเราะถูกใจ จูบปลายจมูกโด่งพองามเบา ๆ “ควรดีใจที่สุดในโลก เพราะแนนเป็นผู้หญิงคนแรกที่พี่อยากทะนุถนอม ใช้คำว่าแฟนร่วมกัน ไม่ใช่แค่กิ๊กหรือคู่นอน”
“แล้วพี่ใหญ่ยังมีกิ๊กหรือคู่นอนอีกหลายคนไหมคะ”
ดวงตายิ้ม ๆ เปลี่ยนเป็นเบิกกว้าง มองเธออย่างตำหนิ “ถามแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะ”
“ก็แนนอยากรู้นี่คะ หรือว่าบอกไม่ได้ บอกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ แนนเข้าใจ”
“เข้าใจว่าอะไร”
“เข้าใจว่าต้องมีแน่ ๆ ถึงไม่อยากบอก”
ภพธรกลั้วหัวเราะ จูบปลายจมูกคนหน้าเศร้าเบา ๆ เธอเป็นคนที่ซ่อนความรู้สึกไม่เก่งเลยจริง ๆ
“ตอนนี้มีแต่แฟนคนนี้คนเดียว ถึงได้ว้าเหว่อยู่นี่ไง” เขาไม่ได้ยุ่งกับผู้หญิงมาเดือนกว่าแล้วกระมัง ล่าสุดก็ตอนไปดื่มกับเพื่อน ๆ วงพิกซี่ แล้วมีสาวสวยที่นั่งโต๊ะข้าง ๆ มาขอชนแก้วด้วย
“คืนนี้ต้องให้พี่กอดคลายเหงาด้วยนะ”
สุริษาขนลุกซู่ ตัวร้อนวาบ ๆ ใจเต้นหวิว ๆ เมื่อเห็นสายตาวาววับที่มีเจตนาแอบแฝง