นรกภูมิ ในช่วงเวลาแห่งรัก

ในทุกค่ำคืน... เมื่อโลกหมุนสู่เงามืดแห่งราตรีกาล ในห้วงความเงียบอันลึกล้ำ ยมทูตผู้โดดเดี่ยว ยังคงย่ำเท้าช้าๆ ไปบนเส้นทางแห่งความตาย ผ่าน อสงไขย ผ่าน มหากัป
ไร้จุดหมาย ไร้เสียงตอบรับ ราวกับถูกจองจำไว้ในห้วงเวลาแห่งความเศร้า ที่ยาวนานเกินคณานับ
เขายังคงเฝ้ารอเจอใครบางคน เฝ้ารอวินาทีที่ได้พบเธอ หญิงอันเป็นที่รัก เขาเฝ้ารอวันหนึ่งบางที ในห้วงแห่งวัฏสงสาร ท่ามกลางเงาแห่งความรักที่ไม่มีวันจาง ผ่านความรัก... ที่จากลาไปแล้วนับพันชาติ เขาเฝ้ารอว่าเธออาจจะจำเขาได้สักครั้ง
แม้กาลเวลาจะกลืนทุกสิ่งสู่นิรันดร์ แม้เธอจะลืมเรื่องราวทั้งหมดในอดีตชาติ แม้หัวใจของเธอจะเต้นในร่างใหม่ที่ไม่รู้จักเขาอีกต่อไป แต่เขา... ไม่เคยลืมเธอเลยแม้สักลมหายใจ

"เจ้าเคยทำผิดกับใครบ้างไหม เคยทำให้ใครเสียใจบ้างหรือเปล่า?"