ฮูหยินทระนง

"จากเมืองหลวงสู่แดนเหนืออันไกลโพ้น
เสิ่นเฟิ่งซิน เดินทางไปที่นั่นด้วยราชโองการสมรสพระราชทาน
…
เชวี่ยเจียงเฉียง ผู้ปกครองแดนเหนือที่ได้รับสมญานามว่า ‘ดาบโลหิต’
เพียงเพราะสมรสพระราชทานที่ไม่เต็มใจรับ
ท่านโหวหนุ่มจึงทิ้งฮูหยินจากสกุลตกต่ำในเมืองหลวงไว้ในห้องหอ
แล้วอ้างศึกสงครามมุ่งหน้าสู่สนามรบ
ทั้งที่ฮูหยินผู้นั้นงดงามราวกับรูปสลักที่เหมือนไม่มีอยู่จริง
หญิงสาวจากเมืองหลวงกระดูกเปราะท่าทางอ่อนแอ
ทั้งยังผูกมัดเขาไว้กับอำนาจภายในวังหลวง
แม้ไม่ได้ชิงชัง แต่ก็ไม่อาจแสดงความรักใคร่ได้เช่นเดียวกัน
ทว่า... สตรีที่เขาดูแคลนกลับถือตราพยัคฆ์อุดรนำกำลังทหารมาช่วยเขาฝ่าวงล้อมศัตรู"