ทาสรัก เมียบำเรอ

"คุณปล่อยหนูไปเถอะนะคะ" พนมมือไว้อ้อนวอนขอให้อีกฝ่ายเห็นใจ
"เธอตบหน้าฉัน"
"ก็คุณฉวยโอกาสกับหนูก่อน"
"ก็แค่จมูกชนแก้ม มันจะอะไรนักหนา"
"ค่ะ แต่คุณเป็นผู้ชายและหนูก็เป็นผู้หญิง คุณทำกับหนูแบบนี้ไม่ได้ คุณปล่อยหนูนะคะ" เธอไม่ชอบแววตาที่คนตัวโตมองเธอเลยสักนิด
"ทำไมจะทำไม่ได้ นี่มันบ้านของฉัน ห้องนอนก็ห้องฉัน เธอต่างหากที่เข้ามาอ่อยฉัน"
'คนทุเรศ คิดได้ไงว่าเราเข้ามาอ่อย ก็เห็นกันอยู่ว่าเอายาเอาอาหารมาให้'
หญิงสาวเบิกตากว้างกับสัมผัสจาบจ้วงของชายหนุ่ม จุมพิตแรกจากคนที่เพิ่งรู้จักไม่ถึงชั่วโมง หนำซ้ำยังเป็นจูบแรกของรัตนาวดี และด้วยความไม่คุ้นชิน ทำเอาสาวเจ้าถึงกับหายใจไม่ทัน ราวกับว่ากำลังใจใกล้จะหมดลม ถ้าอีกฝ่ายยังไม่ถอนจูบ ร่างกายที่ควรจะต่อต้าน กลับแข็งทื่อไม่กล้าขยับเขยื้อน กระทั่งเริ่มทนไม่ไหว จนต้องใช้กำปั้นน้อยๆ ทุบที่แผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มอย่างแรง
"ปากเธอหวานมากสาวน้อย"
"ทุเรศ! หนูเกลียดคุณ ปล่อยหนูเดี๋ยวนี้นะ" ตวาดใส่หน้าชายหนุ่มด้วยความโกรธ พูดมาได้ว่าปากเธอหวาน ผู้ชายสารเลว ทำไมวันแรกเธอต้องมาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ด้วย
"ปล่อยแน่ แต่หลังจากที่ฉันได้ชิมเธอทั้งตัวก่อน"