อ้ายไฮพรานใหญ่แห่งโนนหมาจอก

"หมาน..หรือเปล่าอ้ายไฮหึๆๆ" ไอ้น้อยเอ่ยถาม เมื่อมันเห็นอ้ายไฮเดินหงอยๆคอตก เหมือนไก่กำลังจะตายห่า กลับเข้าบ้านในช่วงตะวันชิงพลบ ทั่วทั้งร่างเปียกชุ่มโชกไปด้วยโคลนตม ราวกับมหิงสาควายป่าลงเล่นน้ำบ่อน้อย คงเป็นผลพลอยได้มาจากสายฝน ที่ตกลงมาเมื่อครู่นี้ ดูท่าทางของอ้ายไฮหนุ่มรุ่นพี่แล้ว มันชั่งน่าสงสารเสียนี่กระไร สภาพจิตใจของแกคงย่ำแย่ไปมาก ในตอนนี้สิ่งที่พอจะช่วยได้ เห็นจะเป็นสี่สิบดีกรีเพียงอย่างเดียว