คืนราคะสามีทมิฬ

“เธอฟังฉันให้ดีนะ ชาลิตา ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมจะรับผิดชอบใคร อย่าว่าแต่เด็กที่จะเกิดมาเถอะ แม้แต่ตัวเธอฉันก็ยังไม่พร้อมจะรับผิดชอบ”
“มะ หมายความว่า”
คามินทร์จ้องหน้าสบตา และบอกกับหญิงสาวอย่างชัดเจน “ฉันคิดว่าที่ผ่านมามันแค่ความใคร่ของชายและหญิง เธอสุขฉันสุข เพียงแค่เวลาสั้นๆ” ใช่! ทุกอย่างมันเกิดจากความใคร่ ความต้องการ แต่หลังๆมามันไม่ใช่เช่นนั้น สำหรับเธอแล้ว ทุกอย่างมันคือความสุข สุขที่เธอได้อยู่กับเขา และเขาจะรู้หรือเปล่าว่าตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมา หัวใจดวงน้อยมันร้องเรียกหาเขาทุกเช้าค่ำ แม้นการกระทำคำพูดของเขามันจะทำร้ายเธอมากเพียงใดก็ตาม...
“แล้วถ้าเกิดว่า ‘พลาด’ ขึ้นมาล่ะ เชอร์รี่จะทำอย่างไร เพราะตั้งแต่ครั้งแรกทั้งเชอร์รี่และคุณก็ไม่ได้ป้องกันทั้งคู่” ได้ยินแล้วชายหนุ่มถึงกับฉุกคิด แล้วจึงได้ให้คำตอบแก่คนตรงหน้า
“ถ้ามันพลาดขึ้นมาจริงๆ ฉันจะให้เงินเธอไปตั้งตัวสักก้อน”
“แต่คุณครามคะ”
“บอกตรงๆเลยนะสาวน้อย ผู้หญิงจะดูมีค่าก็ต่อเมื่อผู้ชายอยากขึ้นมาเท่านั้น แต่ถ้าได้สิ่งที่ต้องการแล้ว พวกเธอไม่ต่างกันเท่าไรหรอก! กินบ่อยๆ แล้วก็เบื่อ เหมือนกับการกินอาหารที่ต้องเปลี่ยนรสชาติบ่อยๆ”
“แสดงว่าตอนนี้คุณครามกำลัง บะ...เบื่อ”
“ใช่! ฉันกำลังเริ่ม ไม่สิ! เบื่อเลยล่ะตอนนี้ กินเธอมาหลายครั้ง รสชาติเดิมๆไม่มีอะไรเร้าใจสักนิด และอีกอย่างคือเธอเหมือนกับผู้หญิงทั่วไป เริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ บอกเลยว่าฉันเบื่อ!”
“ค่ะ...”