ดั่งดวงหฤทัย

พระโอษฐ์แย้มสดใสกับความทรงจำอันอ่อนหวาน
‘เพลงนี้’ ร้องประทานครั้งแรกในอุโมงค์น้ำแข็ง เพลงที่อ่อนหวานที่สุดของกาสิก
เพลงที่ผู้ชายจะร้องให้ ผู้หญิงคนพิเศษสุด ฟัง
ตอนรับสั่งอย่างนั้นยังเข้าพระทัยว่า ผู้หญิงพิเศษสุด คือพระคู่หมั้น
และแล้ว กาลเวลาผ่านมา
ผู้หญิงคนพิเศษสุด คือใครเล่า?

“หม่อมฉันไม่เคยสาบาน เพราะศักดิ์แห่งเจ้าหลวงย่อมเหนือคำพูดใดใด
ทว่าวันนี้ ทรรศิกา...ทรงฟังไว้
หม่อมฉันสาบาน...จะมีชีวิตเพื่อรอ...ฝ่าบาท...องค์เดียว”
พระสุรเสียงคลับคล้ายสะดุดนิดๆ
“ยามใดเสด็จกลับพันธุรัฐ ยามใดที่ทอดพระเนตรข้ามทิวเขามา
ขอให้ทรงรำลึกว่า หม่อมฉันอยู่บนยอดอิสินทร มองลงมา..แลหา..พระองค์เดียว
สิ่งที่มีค่าสุดในชีวิตของหม่อมฉัน...ฝ่าบาท!”

เธอ...มิใช่สายน้ำ แต่เธอเย็นฉ่ำชื่นหวาน เธอ...มิใช่ลำธาร แต่เธอไหลผ่านเนื้อหัวใจ
แด่เธอ ผู้เดียว...ทรรศิกา เธอผู้เป็น ดั่งดวงหฤทัย!