อย่าให้ฉันร้าย

"นี่เหรอผู้หญิงอ่อนหวานที่แม่ฉันบอกนักบอกหนาว่าดีกว่าใคร ตอนนี้ดูเอาเถอะว่าออกลายกลายเป็นแม่ค้าปากตลาดไปแล้ว"

"รินดีได้ แต่อย่าลืมสิว่ารินก็ร้ายเป็น รินเป็นคน มีจิตใจ มีความรู้สึก แล้วดูสิ่งที่คุณทำสิตุณจิณ ถ้ารินอดทนต่อไปได้ก็คงกลายเป็นแม่ชีนุ่งขาวห่มขาวไปแล้ว!"

เธอเป็นภรรยาที่ดีมาตลอดและพูดได้อย่างไม่อายปาก แต่เพราะเขา สามีที่เธอรักนักรักหนามันทำตัวเหลวไหล วันๆ เอาแต่ดื่มเหล้าเมามาย จนตอนนี้ตามจับได้ก็อยู่ที่ผับบรากับเพื่อนชั่วๆ

"อย่ามาโวยวายอยู่ที่นี่ อย่าทำตัวน่าเบื่อน่ารำคาญได้ไหม!"

"คำก็เบื่อ สองคำก็น่ารำคาญ แล้วคุณเคยมองตัวเองบ้างไหมว่าตอนนี้เป็นสามีที่ดีหรือเปล่า ถ้าคุณไม่เป็นแบบนี้ รินเองก็ไม่เป็นเหมือนกัน"

"เออฉันมันไม่ดี งั้นก็หย่าให้มันจบๆ จะได้ไม่ต้องทนทุกข์อยู่แบบนี้"

(ไม่มีนอกกายนอกใจ)