ข้ามเวลามาเป็นเจ้าของร้านอาหารรสเลิศ 'ในยุค70' เล่ม1

เรื่องย่อ..
...
หลี่จางซิน หญิงสาวคนหนึ่งที่เกิดมาในครอบครัวนิยมลูกชายเป็นใหญ่ในยุค 70 เธอเป็นลูกสาวคนโตของหลี่ซีชวนลูกชายคนรองของครอบครัวตระกูลหลี่ ที่ถูกพ่อแม่และครอบครัวของพี่ชายใหญ่กดขี่ข่มเหงไม่เว้นแต่ละวัน..
จนกระทั่งวันหนึ่งเธอได้หมดสติไปโดยไม่รู้ตัว และจิตของเธอได้ทะลุมิติไปเป็นหญิงสาววัยยี่สิบ เธอคนนั้นความจำเสื่อมแห่งโลกคู่ขนานในยุคทศวรรษ 2015 และเธอใช้ชีวิตในร่างของหญิงสาวที่ความจำเสี่ยมนั้นนานจนถึงปี 2024..
และที่นั่นเธอได้เรียนรู้พัฒนาทักษะการทำอาหารและการจัดการร้านอาหารจากเถ้าแก่เนี้ย นางว่า จือ จูอิน ผู้เป็นแม่ของหญิงสาวความจำเสี่ยมคนนั้นที่มีนามว่า จือ ลู่หลิน เป็นเวลาสิบปี แล้วเธอก็กลับคืนสู่ร่างเดิมโลกเดิมในปี 1973 ที่ซึ่งเวลาได้ผ่านไปเพียงสิบวัน
ทั้งยังได้ช่องว่างมิติเก็บของส่วนตัวมาเป็นของแถมหลังกลับโลกเดิมอีกด้วย หลังได้รับการอัปเกรดสกิลวิชาชีพแบบพยัคฆ์ติดปีกแล้ว..
หลี่จางซินจะนำพาครอบครัวของตนไปสู่ความเจริญรุ่งเรืองอย่างไร เชิญติดตามได้ในเรื่อง ...
ข้ามเวลามาเป็นเจ้าของร้านอาหารรสเลิศในยุค70s
....
เนื้อใน
....
“ผมกตัญญูกับทุกคนมามากพอแล้ว แต่พ่อกับแม่และพวกพี่ทำอะไรกับครอบครัวผมบ้าง ลูกสาวสองคนของผมเกือบตายหลายรอบก็เพราะพวกพวกพี่ใหญ่ เมียผมต้องทนทุกข์ทรมานก็เพราะพวกพี่ใหญ่อีกนั้นละ พี่ใหญ่เองก็มีสองมือสองขาสมบูรณ์ดีไม่ใช่เหรอครับ ทำงานแทนผมคงไม่เหลือบ่ากว่าแรงพี่ใหญ่นักหรอก” ซีชวนย้อนกลับอย่างเจ็บแสบ
“…” นั่นทำให้หลี่ซีห่าวพูดอะไรไม่ออก ได้แต่ชี้นิ้วค้างอยู่อย่างนั้น
“ผู้นำกังครับ กรุณาทำเรื่องแยกครอบครัวให้ผมทีเถอะครับ” ซีชวนหันไปบอกผู้นำกังเสียงทุ้ม
“ในเมื่อลื้อยืนกรานอย่างนั้น อั๊วก็คงต้องทำตามที่ลื้อขอแล้วนะ” กังเกาซงเอ่ยขึ้น และหันไปมองพ่อเฒ่าหลี่
“ผู้นำกัง อั๊วว่าให้เรื่องนี้เป็นเรื่องในครอบครัวจะดีกว่านะ” พ่อเฒ่าหลี่บอก
คำพูดของเฒ่าหลี่ ทำเอาผู้นำกังยกยิ้ม ถึงเขาจะมีอายุเท่าๆ ซีห่าวและเจียเจีย และนับถือสองเฒ่าหลี่เหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งก็ตาม แต่เมื่อลูกบ้านจะทำให้หมู่บ้านเสียชื่อเสียง เขาก็ไม่ยอมเหมือนกัน ผู้นำกังจึงเอ่ยบอกสองเฒ่าว่า
“พ่อเฒ่าหลี่ชิงอี เห็นแก่ความสุขของลูก ปล่อยเด็กมันไปเถอะนะ พ่อเฒ่าหลี่ยังมีลูกคนโตอยู่ไม่ใช่เหรอ ตามหลักธรรมเนียมหมู่บ้านเราแล้ว พ่อแม่ต้องอยู่กับครอบครัวของลูกชายคนโตนะ”
“แต่ว่า…” สองเฒ่าที่ยังมีข้อแม้ จึงเอ่ยขึ้นพร้อมกัน แต่ก็ไม่ทันได้พูดอะไรก็ต้องหุบปาก เมื่อผู้นำกังยกมือห้าม และเอ่ยว่า
“พ่อเฒ่าหลี่แม่เฒ่าหลี่อย่าลืมเรื่องนี้สิ ในเมื่อลูกชายคนโตยังไม่ยอมแยกบ้าน ก็ให้ลูกชายคนโตอย่างซี่ห่าวหาเลี้ยงสิ”
“ลื้อก็รู้ว่าอั๊วสุขภาพไม่แข็งแรง จะให้อั๊วออกไปทำงานกลางทุ่งนาแลกแต้มหรือ” ซีห่าวรีบถามผู้นำกังอย่างเป็นกันเอง เพราะเขาทั้งสองเป็นเพื่อนกันเวลาไปเรียนหนังสือ
“ซีห่าว อั๊วเห็นลื้อสุขภาพก็ดีอยู่นะ และดูร่างกายจะบึกบึนกว่าซีชวนเสียอีก ลื้อเป็นลูกผู้ชายหรือเปล่า ที่เอาเปรียบซีชวนเกินไป”
คำพูดของผู้นำกัง ทำให้เอาซีห่าวเงียบไม่ตอบโต้ แม้แต่สองเฒ่าหลี่ถึงกับพูดไม่ออก เพราะนี่คือคำประกาศิตอย่างแท้จริง หากพวกเขาไม่ทำตามธรรมเนียม คนอื่นๆ ในหมู่บ้านที่ได้รู้คงพากันตำหนิติเตียนแน่..