จากคุณหนูท้ายจวนสู่แม่ม่ายตระกูลกั๋วกง

สวัสดีในปี 2568 นะคะนักอ่านทุกท่าน ปีใหม่นี้ไรท์ขอให้ทุกคนมีความสุขมาก ๆ ตลอดปีและตลอดไปเลยนะคะ เปิดต้นปีมาไรท์ทั้งสองก็นำผลงาน คู่ ในนามปากกา ความฝันของฝูงเหมียว มาฝากกันอีกเช่นเคยค่ะ นิยายเรื่องนี้มีชื่อว่า "จากคุณหนูท้ายจวนสู่แม่ม่ายตระกูลกั๋วกง" เป็นแนวนางเอกสู้ชีวิต ดิ้นรนเอาตัวรอดจากครอบครัวที่ชั่วร้ายค่ะ
โกวซวี่ฉาน เด็กสาวที่ถูกตราหน้าว่าเป็นลูกชู้เนื่องจากมารดาโดนจับได้คาหนังคาเขาว่าสวมหมวกเขียวให้สามี ทั้งสองแม่ลูกจึงถูกไล่ไปอยู่ห้องเล็กท้ายจวนและใช้ชีวิตอย่างไร้ตัวตนมาตลอดสิบกว่าปี กระทั่งสัญญาหมั้นหมายของตระกูลโกวกับตระกูลกั๋วกงกลายเป็นเรื่องน่าอดสูเนื่องจากคุณชายหนุ่มที่ได้ครอบครองบรรดาศักดิ์กั๋วกงสิ้นใจตายก่อนได้เข้าพิธีแต่งงานกับคุณหนูตระกูลโกว ทำให้โกวฮูหยินคิดส่งซวี่ฉานไปแต่งงานเป็นม่ายแทนบุตรีของตนซึ่งในขณะนั้นนางจำต้องรับปากเพื่อหาทางช่วยมารดาที่ล้มป่วย
ซวี่ฉานแต่งงานเข้าตระกูลเฝิงที่เหลือเพียงแม่สามีอยู่ลำพัง หลังงานแต่งเจ้าสาวบ้านอื่นได้ดื่มเหล้ามงคลและใช้ชีวิคคู่เคียงข้างสามี ทว่านางกลับต้องจัดพิธีฝังศพไร้ร่างด้วยเพราะเฝิงซ่างหยวนตายในสงครามที่ดินแดนของศัตรูไม่สามารถกอบกู้ศพกลับมาได้ ระหว่างที่ทำพิธีฝังอยู่นั้นเรื่องราววุ่นวายกลับปะทุขึ้น มือสังหารมากมายรุมเร้าหมายกวาดล้างคนที่เหลือของตระกูลเฝิง ไม่ว่าจะเป็นนางหรือแม่สามีและตอนนั้นเองที่ซวี่ฉานได้รับรู้เรื่องราวบางอย่าง

ลมหายใจของโฉมสะคราญร้อนยิ่งขึ้นดูเหมือนหัวลูกศรจะมียาพิษอ่อน ๆ เคลือบเอาไว้เป็นเหตุให้นางหมดสติและเริ่มจับไข้ คนตัวโตลังเลเล็กน้อยกับการทำแผลให้สตรีแต่อย่างไรเสียอีกฝ่ายก็แต่งเข้ามาเป็นภรรยาของเขาเรื่องธรรมเนียมระหว่างชายหญิงคงไม่จำเป็นต้องคิดมากอย่างไรเสียชีวิตนางก็สำคัญกว่า เมื่อตัดสินใจได้แล้วก็เริ่มถอดเสื้อของคนเจ็บออก ชุดชุ่มเลือดถูกเลื่อนไปกองไว้บนเอวเล็กคอดเผยให้เห็นผิวขาวผ่องและสัดส่วนความเป็นหญิงที่จำต้องปกปิดเอาไว้แม้พยายามไม่มองเท่าใดก็ยากจะหลบเลี่ยง
"เกาะไว้" มือสากประคองวงแขนเล็กให้เคลื่อนไปกอดรอบเอวเขาและเริ่มลงมือ
"อื้อ!" เพียงแค่สัมผัสโดนลูกศรที่อยู่บนไหล่คนตัวเล็กก็ร้องออกมา เขาคิดว่านางไม่น่าจะทนไหวหากดึงมันออกในทันทีจึงหยิบสุราแรงขึ้นมา อันที่จริงคนเจ็บไม่ควรดื่มแต่ดูเหมือนตอนนี้คงหมดทางเลือกแล้ว
"ดื่มซะจะได้รู้สึกเจ็บน้อยลง" คนพูดประคองใบหน้าพริ้มเพราขึ้น ดูเหมือนนางจะเหลือสติเพียงน้อยนิดไม่น่าดื่มสุราได้ด้วยตนเอง
หลังจากใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่งเขาดึงผ้าคลุมหน้าออกเพื่อดื่มสุราอึกใหญ่ก่อนจะประคองดวงหน้าสวยเอาไว้และแนบปากลงไปยังกลีบปากนุ่มเพื่อส่งสุราให้

ตกลงแล้วโกวซวี่ฉานจะกลายเป็นม่ายของตระกูลกั๋วกงจริงหรือไม่ บุรุษที่มอบจุมพิตหวานในวันนั้นแท้จริงแล้วเป็นใคร มารดาที่ล้มป่วยจะสามารถช่วยออกมาจากตระกูลโกวที่แสนชั่วร้ายได้ไหม ท้ายที่สุดคดีสวมหมวกเขียวมีเบื้องหลังอย่างไรกันแน่ ฝากติดตามเป็นกำลังใจให้ไรท์ทั้งสองด้วยนะคะ *+:(ᴗ):+*