ผมแต่งงานกับสามีแก่เพื่อหวังปอกลอก {Mpreg}

ชีวิตของข้าวปุ้นเหมือนหนูตกถังข้าวสาร ได้แต่งงานกับสามีแก่สุดร่ำรวย นั่งกินนอนเป็นคุณนายน้อย มีคนคอยปรนนิบัติพัดวี แต่นั่นมันก็เป็นเพียงแค่ความคิดเพ้อฝัน ความเป็นจริงช่างแสนหดหู่เมื่อสามีแก่สุดร่ำรวยเป็นข้าวสารที่แข็งอย่างกับอิฐ เอาทำพันธุ์ไม่ได้ยังไม่พอ แถมยังหนังเหนียวเคี้ยวไม่เข้าอีกต่างหาก!

"แค่กๆ"

"พี่ธรรศไม่สบายหรือครับ ให้ปุ้นหายาให้ไหม" น้ำเสียงภรรยาเด็กช่างเป็นห่วงเป็นใย แต่ภายในใจกลับยิ้มกริ่ม นึกถึงทรัพย์สมบัติของสามีแก่ที่จะตกเป็นของตนเองในอนาคต แค่ได้ยินเสียงไอ ในใจก็ลิงโลด...

รวย รวย รวย!

"..." สามีแก่ที่เห็นว่าเมียเด็กลอบยิ้มตอนตัวเองไอไม่กี่ครั้ง