เศษเสี้ยวรัก

“อุ้มท้องจ้ะ พี่สินเรากำลังจะมีลูกด้วยกัน พี่สินดีใจไหม”
“อะไรนะ ท้องเหรอ ท้องได้ไงพี่ป้องกันตลอดนะอุ้ม” วสินตะคอกใส่ปลายสายเสียงกร้าว มือหนากำโทรศัพท์มือถือเอาไว้แน่น
“พี่ไม่ได้ป้องกันคืนสุดท้ายก่อนพี่ไปกรุงเทพไงจ๊ะ”
“ไม่มีทาง พี่ไม่เคยพลาดที่จะไม่ป้องกัน บอกพี่มาว่าอุ้มไปเอากับใคร ไอ้หมอใช่ไหม”
“ทำไมพี่พูดแบบนี้ล่ะจ๊ะ อุ้มจะท้องกับใครได้ถ้าไม่ใช่พี่” อรอุมาร้องไห้ออกมา น้อยใจเหลือเกิน ทำไมสามีที่รักถึงได้คิดว่าเธอไปนอนกับคนอื่นได้ เธอไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้น คบกันมาตั้งนานพี่สินไม่รู้เลยเชียวหรือว่าเธอเป็นคนยังไง
“ก็พี่บอกอยู่ว่าไม่เคยพลาด แล้วจะท้องกับพี่ได้ยังไง พี่ไม่คิดเลยนะว่าอุ้มจะทำกับพี่แบบนี้ พี่จากมาไม่กี่เดือนอุ้มก็ไปเอากับคนอื่นจนท้อง”
“ฮือ…อุ้มท้องกับพี่จริงๆ นะพี่สิน ทำไมพี่ถึงไม่เชื่ออุ้ม”
“จะให้เชื่อได้ไงวะ อยู่กันมาห้าปีพี่เคยพลาดเหรอ พี่โคตรเสียใจและผิดหวังมาก อุ้มทำกับพี่แบบนี้ได้ยังไง”
“อุ้มท้องกับพี่จริงๆ นะ”
“พออุ้ม พี่ไม่ใช่ควายนะ ท้องกับใครก็ไปให้คนนั้นรับผิดชอบ พี่ไม่ยอมเลี้ยงลูกคนอื่นหรอก ส่วนข่าวดีที่พี่จะบอก พี่จะได้เป็นนักร้องแล้ว ชีวิตพี่หลังจากนี้จะดีขึ้น ความฝันของพี่กำลังจะเป็นความจริง พี่จะมีความสุข และอุ้มไม่ใช่ความสุขของพี่อีกแล้ว”
“พี่พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง ทำไมอุ้มถึงไม่ใช่ความสุขของพี่แล้ว พี่จะทิ้งอุ้มเหรอ”
“เออ! ก็อุ้มนอกใจพี่ ไปนอนกับคนอื่นจนท้อง แล้วมายัดเยียดเด็กในท้องให้พี่รับผิดชอบ พี่ไม่ได้โง่นะ พอกันที พี่ไม่อยากคุยกับอุ้มอีก ไม่ต้องโทรหาพี่ จบกันแค่นี้”