My Type จะอย่างไรก็ต้องเป็นคุณ

เขาเคยรับผิดชอบ ครั้งแรก ของเธอด้วยเงินห้าแสน เพื่อที่จะได้ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกัน แต่โชคชะตากลับพาวนให้มาเจอกันอีกครั้งโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว ทั้งตามวอแว คอยหวงก้าง จนเธอเองก็ทำตัวไม่ถูกว่า เขาต้องการอะไรจากเธอกันแน่

--------------------------------
พบรัก
"คนชงสักคนไหม" อินถาม
พบรักที่กำลังยกแก้วขึ้นดื่มชะงัก พลางเหลือบมองไปที่โต๊ะกลุ่มนั้น ช่วงหางตาเขาเหลือบเห็นว่ากลุ่มลูกค้าญี่ปุ่นลุกขึ้น อีกทั้งยังมีสีหน้าที่แสนเสียดาย
"เอาคนนั้น"
อินมองตามสายตาเพื่อนที่มองไปทางพีอาร์ที่ยืนส่งแขกต่างชาติ
"คนไหนวะ" มีตั้งสามคนที่ยืนตรงนั้น
พบรักหันมามองเพื่อนด้วยดวงตาดุ ๆ แล้วบอกเสียงเรียบ
"คนตัวเล็ก ๆ"
อินมองไปที่สาว ๆ ตามที่เพื่อนบอก คนตัวเล็กสุดก็เล็กเหมือนกันหมดทุกคนนะ แต่ส่วนสูงไม่เท่ากัน
เห็นเพื่อนยังเงียบ เขาเลยเอ่ยบอกเสียงเข้มขึ้นมาอีกระดับ
"คนซ้ายสุด"
หืม...อินถึงกับนิ่งไปสักครู่ ก่อนจะคิดได้ว่า เอามานั่งไว้ตรงนี้ก็ดีเหมือนกัน จะได้อยู่ใกล้หูใกล้ตา
--------------------------------
ถุงแป้ง
"คุณพบเป็นอะไรคะ" เมื่อเงยมอบสบสายตาคมกริบของเขาที่ตอนนี้มีแววประกายพราวระยับอยู่ในนั้น
"ช่วยผมหน่อย" น้ำเสียงของเขาแหบพร่า สีหน้าของเขาดูทรมานชอบกล ถุงแป้งเห็นแล้วอดสงสารไม่ได้ ไม่รู้ว่าจะให้เธอช่วยยังไง แต่ก็พยักหน้ารับปากส่งไปให้
........
"คุณพบ" เสียงเล็กที่อ่อนระโหยโรยแรงเอ่ยเรียก แต่เหมือนเรียกไปก็เท่านั้น เมื่อเขายังเคลื่อนไหวอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย