ย้อนวันหวาน ณ กาลนี้

"ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานสักเท่าไร ภาพอันแสนจะงดงามแห่งวัยเยาว์ก็ยังคงเปล่งประกายใสสว่างอยู่ในใจของใครต่อใครมากมาย แม้ว่าจะเป็นเพียงเรื่องเล็ก ๆ หรือมุมเล็ก ๆ แต่เรื่องราวที่บังเกิดขึ้นมาในเสี้ยวเวลาของชีวิตคนคนหนึ่ง กลับติดตรึงอยู่กับชั่วชีวิตของคนคนนั้นตลอดกาล"
สิ่งนี้เองที่เรียกว่า ความทรงจำ
และด้วยเป็นความทรงจำดี ๆ เช่นนี้เอง ที่ กีณริน ผู้เขียนจดจำความรู้สึกมาเขียนเป็นนวนิยายเรื่อง กาลครั้งนั้น...บางปู ผลงานละเมียดละไมอีกชิ้นหนึ่งที่ตราอยู่ในหัวใจของผู้อ่าน นับตั้งแต่งานเขียนเรื่องนี้ปรากฏต่อสายตาในปลายธันวาคม ๒๕๕๓

นิมมิตา เด็กผู้หญิงบนสะพานกลางทะเลที่สวยที่สุด
พริฏฐ์ เด็กผู้ชายคนนั้นเป่าแซ็กโซโฟนเพลงคริสตมาสที่เขาชอบมากให้เด็กผู้หญิงคนหนึ่งฟัง
เรื่องราวของ เธอและเขา ร้อยเรียงดั่งโน้ตดนตรี โบยบินนุ่มละมุม มั่นคง ดุจนางนวล และมีคำตอบแล้ว ณ สะพานสุขตา ใน กาลครั้งนั้น...บางปู แต่ เขาและเธอ อีกคู่ในนิยายเรื่องนี้สิ ยังระหองระแหงกันไม่จบ!

"ที่พูดออกมานี่...แน่ใจว่ารู้จักผู้ชายดีแล้วใช่ไหม"
"ก็แล้วแต่พี่กั้งจะคิด...ถ้าไม่มีอะไรแล้ว หวาน..."
ประโยคนั้นยังไม่ทันจบดี และเจ้าตัวไม่มีโอกาสได้พูดต่อ เพราะฝ่ายตรงข้ามก้าวมาประชิดตัวจนปานวาดผงะถอยหลังไปติดกับประตูรถ ในวินาทีนั้นไม่มีเวลาให้ตั้งตัวหรือทำอะไรทั้งสิ้น เพราะร่างสูงก้าวตามมาชิดตัวแบบไม่มีช่องว่างให้ขยับเขยื้อน มือข้างหนึ่งของเขากดลงมาบนไหล่ ส่วนอีกข้างเท้าลงมาที่รถเหมือนจะล็อกไว้ไม่ให้ขยับหนี
แล้วก้มหน้ากดริมฝีปากของเขาลงมาแรง ๆ
แต่ทว่าอึดใจต่อมา เมื่อกรุณฑ์เงยหน้าขึ้นในวินาทีนั้นก็รู้สึกเหมือนอยากจะฆ่าตัวเองทิ้ง ในระยะที่ใกล้จนสัมผัสได้ถึงอณูร้อนของความรู้สึกที่เกิดขึ้น ดวงตาคู่สวยบนใบหน้าหวานที่เจนตามาตลอด ฉายแววตัดพ้อและโกรธเกรี้ยวออกมาพร้อมกัน
"ทำแบบนี้กับคนที่เรียกว่า น้องสาว...มันไม่ดีเท่าไหร่เลยนะพี่กั้ง"
น้ำเสียงนั้นสั่นไปกับทุกคำที่พูดออกมา กรุณฑ์ก้มหน้าลงถอนใจแรง ๆ แล้วเงยกลับขึ้นมา เขามองลงมาในดวงตาที่พราวไปด้วยละอองน้ำตรงหน้าอีกครั้ง
"พี่รู้..." น้ำเสียงที่พูดก็สั่นพร่าไปเช่นกัน เขายกมือขึ้นแตะปลายนิ้วลงบนผิวแก้มนวลเพียงแผ่วเบาแล้วละมือลง
"มันจะไม่เกิดขึ้นอีก พี่สัญญา"

กรุณฑ์ และ ปานวาด ใน กาลครั้งนั้น...บางปู นำผู้อ่านสู่ความทรงจำอันระหองระแหงครั้งใหม่ใน ย้อนวันหวาน ณ กาลนี้ ที่ถืออยู่ในมือคุณขณะนี้
อภัยฉันได้ไหม ถ้าใจของเธอยังไม่เปลี่ยนแปลง
อยากขอโทษ อยากให้เธอเข้าใจ ผู้ชายคนหนึ่งไม่เคยเปลี่ยนไป
ตลอดวันวาน จวบจนบัดนี้