คึดยากคักแท้...แค่อยากมี หลัว

แตงไทย สาวน้อยลูกสาวพ่อใหญ่บุญมี สาวงามประจำหมู่บ้านที่หัวกระได ไม่เคยแห้งแต่เจ้าตัวก็ไม่เคยสนใจ ผู้บ่าวบ้านไหนที่เข้ามาขายขนมจีบ จนกระทั่ง...

เธอได้ยินข่าวว่า พี่ชายที่เคยอยู่ข้างบ้าน กลับมาจากกรุงเทพฯ เพื่อมาทำงานวิจัย แผนจากจะไปเที่ยวหน้าฮ้านหมอลำ จึงเปลี่ยนไปบ้านคนพี่แทน

สาวน้อยรุกจีบ อ้ายม่านไผ่(พี่ม่านไผ่) เต็มกำลัง ทั้งอ้อน ทั้งอ่อย...แต่คนพี่ดัน 'ปึก' ไปหน่อย...จนสุดท้าย เมื่อน้ำกะทิมันหกรดหน้าอกน้อง เขาจึงชวนเธอไป 'กินแตงไทยใส่น้ำกะทิ' กัน

สปอยล์ เล็กน้อย....

"พี่ไผ่! ฉันขอโทษจ้ะ ฉันเช็ดให้พี่นะ" แตงไทยรีบคว้าผ้าผืนที่สะอาดที่สุดมาเช็ดให้กับเป้ากางเกงของชายหนุ่มทันที

ม่านไผ่เชิดหน้าขึ้นสูง สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ นับหนึ่งถึงสิบในใจกับภาพตรงหน้าที่เธอกำลังเช็ดน้ำกะทิออกจากเป้าของเขาในขณะที่ตัวเธอเองมีน้ำสีขาวเปื้อนเปรอะอยู่บนเนินอกที่มันล้นทะลักเสื้อคอกระเช้านั้น

"แตงเช็ดให้พี่แล้ว...พี่ขอเช็ดให้แตงหน่อยนะ"

-------------
นิยายเรื่องนี้มีบริบทการสนทนาด้วยภาษาอีสานแบบพื้นถิ่น (โดยที่นู้บใส่วงเล็บไว้ข้างหลัง เพื่อความอ่านง่ายนะคะ) ไม่ต้องห่วง

อ่านง่าย อ่านสบาย ขอให้นักอ่านสนุกไปกับนิยายแนวไทบ้านของ นู้บด้วยนะคะ