ม่านฟ้ามหาสมุทร (หนังสือเสียง)

เวลาไม่ใช่ตัวกำหนดว่าความรักควรเริ่มที่ตอนไหน
แต่ความรักต่างหากที่กำหนดเวลาของการเริ่มต้น
ในทุก ๆ ความสัมพันธ์
ไม่มีทางที่จะโรยด้วยกลีบกุหลาบที่สวยงาม
เพราะบางที...มันก็อาจจะเหลือหนามแหลมคมตกหล่นเอาไว้
ให้ต้องเหยียบบ้าง
แต่แผลจากการบาดเจ็บนั้นจะหายไปในสักวัน
เมื่อเราเยียวยามันอย่างถูกวิธี

ความสัมพันธ์ที่รวดเร็วอาจน่ากลัว
สำหรับคนที่ผิดหวังมาจากความรักที่ยาวนาน
แต่เมื่อเราผ่านความบอบช้ำนั้นมาได้
เราก็จะรู้ว่ามีความสุขมากมายที่มากกว่าเดิมรอคอยเราอยู่
และอยู่ตรงหน้าเราแล้วในเวลานี้...

******

"คุณดูตกใจตอนเห็นผม"
"ไม่ได้ตกใจนี่คะ แค่แปลกใจ ฉัน...ไม่คิดว่าคุณพสุธามีฝาแฝด"
คำตอบของเธอทำให้เขาฉุกคิด "เดี๋ยวนะ ถ้าคุณคิดว่าแซนไม่มีแฝด นี่อย่าบอกนะว่าคุณคิดว่าคนที่คุณนอนด้วยเมื่อคืนคือแซน" มหาสมุทรถามกลับเสียงดัง
"นี่คุณ เสียงดังทำไม" ม่านฟ้ามองไปรอบ ๆ ด้วยกลัวว่าใครจะมาได้ยิน
"บอกผมมาว่าเมื่อคืนนี้คุณคิดว่าคุณนอนกับใคร" นาทีนี้เขาสนใจแค่คำตอบไม่สนว่าใครหน้าไหนจะมาได้ยินทั้งนั้น เธอทำแบบนี้ได้ไง เขาที่ให้ความสุขเธอแท้ ๆ แต่ดันไปคิดว่าเป็นน้องชายฝาแฝดเสียนี่ "ดูรอยนี่สิที่คุณฝากไว้ ยังคิดว่าผมเป็นคนอื่นอยู่หรือไง" เขาชี้นิ้วไปที่รอยฟันสวย
"แล้วคุณจะมาถามเรื่องนั้นกับฉันทำไม" ตอนนี้เธอไม่อยากมุดทรายไปโผล่กลางทะเลแล้วเธออยากไปโผล่ที่ไหนก็ได้ให้ไกลจากผู้ชายคนนี้ คนบ้าอะไรมายืนพูดเรื่องแบบนั้นตอนนี้กัน
"ตอบมาก่อน" มหาสมุทรยังไม่ยอม
"ก็...ก็ฉันไม่คิดว่าคุณพสุธามีแฝดก็ต้องคิดว่านอนกับเขาสิ"
"เปลี่ยนความคิดของคุณ ลบแซนออกจากหัวสมองให้หมด มองดูรอยรักที่คุณฝากไว้ และท่องให้ขึ้นใจว่าคนที่เป็นคนแรกของคุณชื่อมหาสมุทรหรือนายซีคนนี้"